Een dik jaar geleden waren we wel gecharmeerd door het eerste deel van deze Rider on the Storm. De auteurs waren duidelijk gefascineerd door de seventies en smokkelden onder andere heel wat verwijzingen naar de toenmalige rockscene het album binnen door gebruik te maken van ingescande 'originele' afbeeldingen.

Ook in dit tweede deel is Gaspard Sarini nog steeds op zoek naar het mysterie achter de moord op zijn ouders. Deze keer brengt zijn zoektocht hem onder meer naar Londen en blijkt het oorlogsverleden van zijn ouders toch niet zò koosjer te zijn. Baudoin Deville tekent heel graag motorfietsen en zoon Géro heeft een scenario geschreven waarbij de man volledig loos kan gaan. Brommerkes en decors zitten dus wel snor, aan de mimiek van de personages schort nog wel wat.

Twijfelden we bij deel 1 nog tussen een Vaillant-achtige motorstrip en een hardboiled detectiveverhaal, nu komt er ook nog city(s)trip, oorlogsdrama en love-story bij. Om maar te zeggen dat de verhaallijnen als een snoeiharde TT-race voorbijknallen, gelukkig zonder dat het verhaal al te ingewikkeld wordt. Het scenario deed ons zo een beetje denken aan de VRT-serie Salamander, die zich ook in Brussel afspeelt en waar de dieperliggende oorzaken ook in de Tweede Wereldoorlog moesten gezocht worden. Zo kun je je jammer genoeg niet van de indruk ontdoen dat je het allemaal al wel eens ergens gelezen hebt en dat onder de glimmende laag chroom een tweedehands afdankertje blijkt te zitten. Hopelijk krijgen ze in het afsluitende derde deel (dat eerst de subtitel Milaan meekreeg, maar nu plots Rome getiteld is) de turbo weer op gang.