Frankrijk, november 1914. Kapitein Louis Moufflot overleeft als bijna enige een Duitse hinderlaag in de sneeuw. Door de legerleiding wordt hij als dood opgegeven. Zijn vrouw heeft het er uiteraard moeilijk mee, ook al is er een verleden met een andere officier. Ondertussen heeft Scotty Howard het in Alaska moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Hij runt een transporthandel met honden. Hij heeft een uitzonderlijk talent om met honden om te gaan. Noem 'm gerust een hondenfluisteraar. Maar met mensen wil het minder vlotten. Onder de migranten maakte hij veel vijanden. De Fransen in de streek trekken ondertussen naar het front. Het pad van deze twee heren zal elkaar kruisen nadat de taaie, maar zwaargewonde Moufflot uit een Duitse kliniek ontsnapt. Die miraculeuze terugkeer kan natuurlijk niet voor de Franse legerleiding. De troepen zouden denken dat men zomaar gewonden achterlaat. Daar is de plichtsbewuste, maar ook koppige kapitein zich zelf ter dege van bewust. Een geheime missie in het buitenland brengt een oplossing. Moufflot moet sledehonden in Alaska halen om aan het front in de Vogezen te kunnen inzetten.

Dit verhaal is gebaseerd op ware feiten. En zo kennen we er wel meer met dieren in de hoofdrol die hun part hadden in de Eerste Wereldoorlog en er zelfs decoraties voor kregen. Honden, katten, duiven, paarden,... Maar het verhaal over de sledehonden was ons onbekend. Een beetje geduld echter, want pas in deel 2 wordt er werkelijk "mush, mush!" geschreeuwd. Intussen schotelen Michael Delbosco en Daniel Duhand ons een intrigerend verhaal voor waarin vooral een boel relaties op de spits worden gedreven. Het mag al eens botsen. Félix Brune brengt het... interessant in beeld. We proberen naar vergelijkingsmateriaal te zoeken, maar beter is het zijn eigen stijl naar waarde te schatten.