Daar sta je dan. Een geweer op jou gericht. Jij richt je geweer op hem. Schiet hij? Schiet ik? Schieten we? Zie mij hier nu staan.

Daar sta je dan. Massa's mensen aan de kant die je toejuichen alsof je de koning bent. Een kleine draai aan mijn snor maakt de menigte gek. Zie mij hier nu staan.

Daar sta je dan. De medaille wordt je op de borst gespeld. Maar je deed toch gewoon je job. Zelfs onder een kogelregen laat je je makker niet in de steek. Zie mij hier nu staan.

Daar sta je dan. Een klein weeskind op je armen. Waar zal het terechtkomen? We kunnen het toch niet houden. Zie mij hier nu staan.

Op Missie bundelt tien veteranenverhalen over de verschillende oorlogen waarin Nederland de voorbije decennia actief was. Van de onafhankelijkheidsstrijd in Indonesië over Korea tot Kosovo en Afghanistan. Het is opvallend hoe actief en massaal aanwezig onze noorderburen waren en zijn in de meest recente militaire operaties. Toch is Op Missie geen verheerlijking van het bruut geweld, doorspekt met grootse heldendaden. Integendeel, men koos via enkele straffe anekdotes voor het persoonlijke verhaal. En zo zie je dat je het leger niet zwart-wit mag benaderen. Verraad, feest, strijd, menselijkheid, onbegrip,... alles passeert de revue. Elke auteur heeft vooraf een lang gesprek gehad met zijn of haar veteraan, en dat merk je. De meeste verhalen overstijgen de platte anekdotiek en tonen ook de mens achter de militair. Van ongenoegen over de terugtrekking in Nieuw-Guinea, het dubieuze gevoel in Irak of de weigering om een vuurpeloton te leiden in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. De oprechtheid van de verhalen pakt je.

Gert Jan Pos koos op enkele vaste waarden (de onverwoestbare Eric Heuvel) na voor de jonge, wat alternatieve garde van het Nederlandse stripverhaal. En sommigen profiteerden ervan om ook nu weer hun visitekaartje af te geven zoals Wilbert van der Steen, Erik de Graaf, Jeroen Funke, Aimée de Jongh en Erik Kriek, die voor ons nog iets mag doen in deze stijl.

Ook uitgeverij Strip2000 omarmde dit project van de Stichting Nederlandse Veteranendag en liet elke auteur een aparte cover maken. Of het nu fijne marketing, een verdoken populariteitstest of een ultieme gelijkwaardigheidsbehandeling van de auteurs is, wij vinden het alleszins goed gevonden. En ja hoor, ook wij hebben boudweg de mooiste cover uitgekozen. Nu jij nog.

Onbewust moesten we terugdenken aan het enkele jaren geleden verschenen Defensie Stript!, een in de grond goed bedoeld initiatief van het Belgische leger dat wegens een politiek spel een onevenwichtig resultaat opleverde. Niets ervan in deze Nederlandse tegenhanger. De verhalen zijn beter en vrijer. De tekenaars evenwichtiger gekozen. Kortom, voor een opdrachtstrip is de kwaliteit opvallend hoog. Wij kunnen ons haast niet anders voorstellen dat de stichting tevreden is met haar uitstapje naar de negende kunst. Hun doel hebben ze alleszins bereikt. Op Missie geeft de Nederlandse defensie een smoel. Een verdraaid menselijke smoel.