Het is allicht een overbodige vraag om je het einde van de film Star Wars IV: A New Hope in herinnering te brengen, want voor de ware Star Wars-fan is dat parate kennis. De Death Star, het ultieme wapen van keizer Palpatine om planeten in één keer (met name de planeet Alderaan, prinses Leia's thuis) te verwoesten, is vernield. De rebellen kunnen victorie kraaien, maar de oorlog is nog lang niet gewonnen. Wat er zich afspeelde tussen deze climax en de sequel The Empire Strikes Back ontvouwt scenarist Brian Wood (DMZ, Local, Northlanders) in deze recentste stripserie in het Star Wars-universum.

Prinses Leia wordt opgedragen om een eliteteam te vormen om een nieuwe uitvalsbasis voor de uitgeputte rebellen te zoeken. Met haar missie is geheimhouding vereist want er is een spion aan het werk. Uiteraard maakt Luke Skywalker deel uit van Leia's team. Hij bewees met verve zijn dapperheid en kunde om ruimteschepen te besturen. Dat komt van pas voor een nieuw type X-Wings. Luke en Leia weten nog niet dat ze broer en zus zijn. Dat Leia zich wat jaloers gedraagt wanneer ze Lukes geflirt met een teamgenote (onthoud het personage Prithi!) niet kan verdragen, vinden we in dat opzicht geestig. Ondertussen lijken Han Solo en zijn altijd onduidelijk blaffende Chewbacca zich weer in te laten met dubieuze zaakjes, voortaan in dienst van de rebellenalliantie. Voor Darth Vader zwaait er dan weer wat. Palpatine kan hem het verlies van de Death Star niet vergeven. Hij krijgt een standje, maar ook een nieuwe opdracht. Palpatine schuift kolonel Bircher naar voor om Darth Vaders bevel over te nemen. Je ziet hem zo door zijn masker knarsetanden bij het vernemen van de degradatie. Een keer alle beginnetjes van de diverse intriges in stelling zijn gebracht, is de stripreeks werkelijk gelanceerd. En het belooft een formidabele tocht in de ruimte te worden!

De tekeningen van Carlos D'Anda staan als een huis. Hij blijft trouw aan het design van de wereldbekende films. De personages wijken daarentegen af van de acteurs die ze vertolken. Alleen op de covers van Alex Ross kan je de gezichten van de acteurs herkennen, niet in de strip. Maar twijfelen doe je niet, Han is Han, Leia is Leia, Vader is Vader maar Luke is redelijk inwisselbaar. Ook onze favoriete robotten C-3PO en R2-D2, hier nog niet in een opmerkelijke rol, zijn zoals we hen herinneren uit de films.

De Nederlandstalige lancering van de comicreeks zal scoren, dat weten we zeker. Een onberispelijke uitgave is het helaas niet. De vertaling krioelt van de taalfouten, vooral wat samengestelde naamwoorden betreft. En zelfs in die fouten is het niet eens consequent waardoor bepaalde termen of namen door elkaar worden gebruikt. Death Star wordt bijvoorbeeld op drie manieren gespeld: Death Star, Death-star en Deathstar. Eigenlijk past de vertaler Angelsaksische spellingsregels toe op de Nederlandse taal. Vooralsnog zijn dat fouten volgens ons boekje en dat stoort ons geweldig. Al goed dat de dialogen en teksten ondanks die euvels, die op zowat elke pagina voorkomen, vlot lezen om er de vaart in te houden. De volgende keer graag een grondige nalezing door een buitenstaander. Alleen perfectie volstaat om Star Wars aan het publiek te presenteren.