We zijn grote fan van de Zweedse komische serie Solsidan, die Canvas op een onheus vroeg uur heeft geprogrammeerd, maar waar de digicorder graag overuren voor draait. Je krijgt er de dagelijkse beslommeringen te zien van enkele gezinnen: hilarisch uitvergroot, maar heel vaak pijnlijk herkenbaar.

Reinhart Croon doet in Hunker Bunker eigenlijk net hetzelfde: hij geeft ons inkijk in het leven van een jong huishouden, zet de traditionele krachtverhoudingen binnen het gezin maar al te graag op de helling, maar slaagt er toch telkens in om de link met de realiteit te behouden. 135 stroken lang trakteert de tekenaar ons zo met jokes met onverwachte pointe, herhaalde Aha-Erlebniskes en een occasionele Hunker Blunder. Toch blijft het allemaal — in kleine doses geconsumeerd weliswaar — a funny read zonder dat het vrijblijvend wordt.

Niet iedereen zal onvoorwaardelijk fan zijn van de particuliere tekenstijl van Reinhart, maar wij zien zijn stroken graag passeren als we toevallig eens de Libelle van de schoonmoeder openslaan. Na twee albums bij Bries heeft Reinhart nu onderdak gevonden bij Strip2000 en we denken dat hij daar goed op zijn plaats zit.

Natuurlijk behoren we niet echt tot de doelgroep, worden we stilaan een grumpy old man en zijn we jaloers op de volle haardos van vader Hunker. Maar zolang we nog kunnen grijnzen, gnuiven en grinniken met een HB-strook, gaat het toch nog niet zo slecht met ons...