Met zijn debuutstrip Aymone, verschenen in Robbedoes, was Renaud meteen actief als tekenaar van heldinnen. Daar zou nooit meer verandering in komen, met Jessica Blandy als zijn belangrijkste wapenfeit. Ergens tussenin tekende hij voor het weekblad Kuifje de actiereeks Pokervrouw, nadrukkelijk geïnspireerd op de populaire tv-reeks Charlie's Angels die tussen 1976 en 1981 liep. Charlie's Angels kreeg de bijnaam Jiggle TV of T&A TV (Tits and Ass Television) door de provocatieve kledingstijl. Mede dankzij hun schoonheid kregen de vrouwelijke detectives veel zaken voor elkaar.

In Pokervrouw zien we niets 'jigglen', maar we kunnen het ons wel voorstellen. Zo goed als elke pose van de drie meiden komt uit de boekjes. Met Renauds anatomische kennis ter zake zat het toen al goed. In De Wolvinnen van Han blazen Jaimie, Laurence en Amanda in de Ardennen uit na hun spannend avontuur in Gfhanistan (album 4). De rust wordt verstoord door een man die op de vlucht is voor enkele oude bekenden van het trio. Ze komen tussenbeide... op hùn manier!

Waarom De Wolven van Han in de jaren 1980 niet in album werd uitgegeven, is de vraag. Het is zefs het enige lange verhaal dat Le Lombard oversloeg voor de albumreeks, zowel in het Frans als het Nederlands. Misschien was de setting in de Ardennen niet exotisch genoeg? Een kortverhaal over de rally van Ieper en een viertal andere restantjes zouden nog een album kunnen vullen. Na De Wolven van Han schreef een beginnend scenarist trouwens mee aan de reeks met wie Renaud later hogere ogen zou gooien. We hebben het uiteraard over Jean Dufaux. Op dat gebied is De Wolven van Han ook een beetje een overgangsalbum in de carrière van de tekenaar.