Roelof Wijtsma kennen we nog van zijn debuut Getekend en nog meer van zijn amusante historisch verantwoorde avonturenstrips Ivo en de Vikingszoon en Arin. Acht jaar lang werkte hij aan het nagenoeg compleet tekstloze, sfeervolle Doolhof van Eeden.

In een droom betreedt een naakte man een natuurlandschap en beklimt een trap naar een hevig licht. Het volgende moment ontwaakt hij naast een naakte vrouw. Terwijl zij hem op het hart drukt dat ze hier wonen, wil hij er zich niet bij neerleggen. Na een lange tocht komt het duo (wat is hun relatie, kenden ze elkaar?) bij een gevleugelde reuzewacher. Hij verbiedt de "mensenkinderen" de doorgang en herinnert de man aan een eerder verbod. Na wat inpraten krijgen de twee toch de toestemming om een glimp op te vangen van "de andere kant". De wachter legt hen de voorwaarde op dat ze moeten vinden wat ze zoeken voordat de maan verduisterd is... of anders zullen ze "stervende sterven". Wat er daarna gebeurt, is jouw opdracht om daar zelf achter te komen. En dan bedoelen we niet alleen wat de personages effectief meemaken, maar ook hoe jij het canvas dat Wijtsma openvouwt interpreteert.

Het magische Doolhof van Eeden is in niets te vergelijken met Wijtsma's overige werk en dàt vonden we al zo goed. Het one-shot baadt in dezelfde poel als Mœbius met zijn De Wereld van Edena qua sfeer en geheimzinnigheid. Maar met zijn zo goed als unieke signatuur is het avontuur dat Wijtsma presenteert intrigerender met beelden, héél veel beelden die geplaveid liggen op een van de vreemdste reizen die je als geoefende striplezer al meemaakte. Durf jij de tocht aan te gaan?