Willem uit Willems Wereld gaat al een eeuwigheid mee. Hij is een erfenis van de detectivestrip Cor Morelli die in de jaren 1980 in achtereenvolgens Robbedoes, Eppo en navolgers als SjoSji verscheen. Uit Cor Morelli lichtte Aloys Oosterwijk het hoofdpersonage, of althans zijn fysiek, voor een gagreeks die hij bedacht voor het Nederlandse weekblad Panorama, te vergelijken met het Vlaamse P-Magazine.

Al vijftien albums lang probeert Willem vrouwen of jobs te versieren. Aan bloedmooie vrouwen is er geen gebrek. Hij schiet goed op met Rita, de bardame van zijn stamcafé. Hij filosofeert met kunstenares Tamar voor wie hij wel eens poseert en op caravanprostituee Hiawatha kan hij zijn Karl May-fantasieën botvieren. In dit album leert hij andere vrouwen kennen via het internet. Hij komt er in alle naïviteit pas laat achter dat het om oplichtsters gaat.

Willems Wereld stond een tijd geleden ook in P-Magazine als tijdelijke opvolger van Rooie Oortjes. Ook al is er op elke pagina wel een mooie vrouw te bewonderen, die Oosterwijk dikwijls naar levend model tekent, toch is Willems Wereld bezwaarlijk te beschouwen als een erotische gagreeks. Bovendien zijn de grappen echt wel beter dan de verstripte stoute kalendermoppen van Rooie Oortjes.

Willem had de neef kunnen zijn van Sjef van Oekel zonder het absurde of een goedmoediger tegenhanger van John Doorzon. Willem is een tolerante, toegeeflijke, meegaande vent die alleen bij verrassing verongelijkt uit de hoek durft te komen. Eigenlijk is hij een jongetje in een uitgezakt mannenlichaam, een jongetje met een libido.