Je hebt van die dagen dat het te warm is om nog maar je pink op te heffen. Of erger nog, dat het verdomd te heet is om er nog maar aan te denken dat je je pink moet opheffen. Awel, vandaag is het zo verschroeiend heet. Onder die loden hitte, midden in een korenveld, loopt er een grijze kerel te sleuren met een zware tas. Zijn stropdas hangt verfomfaaid rond zijn nek. Schichtig kijkt hij rond, en begraaft zijn tas in het veld. Even later brengt een laag overvliegende politiehelicopter wat onverwachte verkoeling. De kerel rent weg en verstopt zich op de nabijgelegen hoeve. Maar de boerenfamilie ontdekt hem al snel. De komst van Jimmy Cobb, de beruchte gangster, verstoort traag maar zeker het fragiele evenwicht dat er heerst tussen de verschillende bewoners. De dominante herenboer, de immer hitsige boerendochter, de bastaardzoon, de Portugese knechten,... het rad der vernieling is in beweging gekomen, draait sneller, wordt bloedheet en ontspoort volledig. Dit is link. Dit is bloedheet.

Na het pakkende Het Kortste Eind verstript onze favoriete Fransman opnieuw een verhaal van Jean Vautrin. En het is beklemmender dan ooit. Met de afgelegen hoeve en zijn bizarre microkosmos aan bewoners, heeft Vautrin een schitterend vergeten eilandverhaal geschreven. Dit is rauw. Dit is wrang. Dit is onwezenlijk. Baru leeft zich helemaal uit in dit Big Brotherverhaal. Toch wordt de tekenaar nooit betrokken persoon. Alle tekeningen zijn 'gefilmd' vanuit de heup. Neutraal, vanop een afstand, met een groot buikgevoel. Geen goedkope close-ups of gewaagde perspectieven. Neen, we observeren gewoon. Af en toe beweegt Baru zijn camerastandpunt enkele centimeters op of neer en laat hij zijn hart spreken, of krabt hij aan zijn ballen. Maar steeds maken de acteurs de strip. Het hoeft je niet te verwonderen dat Bloedheet, of Canicule in het Frans, verfilmd is geraakt. De gelijknamige film met Lee Marvin in de hoofdrol brak geen grote potten. Maar als het ons ligt, zal deze strip dit ongetwijfeld wel doen.

De fans reppen zich het best naar het Belgisch Stripcentrum waar het volledige album integraal te bewonderen is in een indrukwekkende tentoonstelling, aangevuld met kanttekeningen en een grondige analyse van Baru's boek.

Wij zijn alvast fan. En nu gaan we stoppen. Want het is heet. Bloedheet.