Steen, blad, schaar, je kent dat handspelletje wel. Twee opponenten tellen af en maken een handgebaar dat één van de voornoemde elementen symboliseert. Een vuist (steen, pierre in het Frans) wint het van twee gespreide vingers (schaar), een vlakke hand (blad, feuille in het Frans) bedekt de steen en een schaar verknipt papier. De fractie geheimhouding voordat de twee opponnenten kleur bekennen wordt in Ken Games uitgesmeerd over drie albums. En eens de kaarten op tafel liggen, gaan de poppen pas goed aan het dansen.

We leren drie personages kennen, wiskundestudent Pierre Fermat, zijn beste vriend Thierry-Jean Feuille, een zelfstandig bankier, en diens nieuwe vriendin Anne Parilou, een schooljuffrouwtje dat verhalen voor kinderen wil schrijven. Terwijl tussen hen een driehoeksverhouding ontspint, vallen gaandeweg de maskers die ze alledrie voor elkaar ophouden. Pierre heeft in werkelijkheid zijn studies opgegeven en werkt aan een carrière als bokser. Zijn analytisch vermogen komt van pas om zijn tegenstanders in te schatten. TJ verdient aardig zijn centen door te pokeren, maar zijn geluk laat hem in de steek. En Anne... haha, ja, van haar sta je nog het meest te kijken!

Het scenario van José Robledo is in één woord briljant. Voeg er intellect en spanning aan toe, een grote brok drama ook en wat sentiment en wat heb je nog meer nodig om je van een onvergetelijke leeservaring te verzekeren? Zijn Spaanse landgenoot Marcial Toledo komt pas om het hoekje piepen als striptekenaar. Al zo straf debuteren, dat zijn er weinigen gegeven.

Ondertussen is er recent een bijkomend album verschenen in het Frans, hoewel de door Saga Uitgaven vertaalde albums een perfect afgerond geheel vormen. Dat vierde deel is een afzonderlijk te lezen verhaal over een huurmoordenaar die in de trilogie slechts als nevenpersonage aan bod komt.