Het Schemerrijk is in handen gevallen van de vijand. Door verraad en politieke spelletjes maakte de jonge koningin Blanche geen enkele kans. Toch blijft ze niet bij de pakken zitten. Als een echte Jeanne d'Arc begint ze een guerrillaoorlog tegen de agressor. Tussendoor vindt ze nog de tijd om op zoek te gaan naar haar geliefde, Maldoror. Ooit heerste hij over het Rijk van de Duisternis, maar ook hij is van zijn troon gestoten.

Over het eerste deel waren de meningen verdeeld. Voor sommige verdiende het verfijnde en betoverende tekenwerk van José-Luis Munuera een wat beter scenario dan dat waarmee Jean Dufaux op de proppen kwam. Toch waren we al blij dat de veelschrijver ons een begrijpbaar en vlot leesbaar verhaal voorschotelde. Deel twee, het slot van de eerste cyclus, gaat op hetzelfde elan voort. Het sprookje mag dan al met zijn oerklassieke ingrediënten weinig origineel zijn, toch blijft het boeien. Een vertrouwde mengeling met een vleugje geweld, een snuifje seks en romantiek, een wolkje magie, gekruid met een assortiment aan kleurrijke figuren, smaakt altijd. Alleen jammer dat Dufaux het geheel overgoot met een tikkeltje te veel flauwe humor en vergeten was er wat diepgang door te roeren, waardoor het smakenpalet net niet evenwichtig genoeg is om van de reeks een klassieker te maken.

Als Betoveringen dan al een ster krijgt, dan is dit geheel te danken aan José-Luis Munuera. Van Dufaux kan je veel zeggen, maar hij slaagt er toch maar telkens in om toptekenaars te klissen. Denk maar aan Grzegorz Rosinski, Enrico Marini, de betreurde Philippe Delaby,... Munuera is werkelijk in topvorm en zorgt met Betoveringen voor een nieuw hoogtepunt in zijn carrière. Zijn krachtige tekeningen vol met karakterkoppen en adembenemende decors komen nog meer tot hun recht door de sublieme inkleuring van Sedyas (pseudoniem van de Bask Sergio Román). Alleen al daarom is Betoveringen een plaatsje in jouw stripkast waard.