In Metropolis is er een hypermodern complex bijgekomen, een utopia verfraaid met allerlei attracties, een kunstgalerie en ook een casino. Volgens de hoofdredacteur van de Daily Planet is het een broeihaard voor diefstal, prostitutie en drugs. Hij wil een mannetje zetten op de eigenaar, Anthony Gallo, en bewijzen dat hij niets anders is dan een bedrieger die illegale activiteiten leidt. Dat mannetje is Lois Lane, bijgestaan door Clark Kent en Jimmy Olsen. Terwijl Superman weer eens de wereld moet redden, of toch de bewoners van een dorp voor een vulkaanuitbarsting moet behoeden, verwaarloost hij Lois. Zij raakt in de ban van de charismatische miljonair Anthony. Maar er is meer aan de hand. Wie is Anthony werkelijk? Waar komt hij vandaan? Wat is zijn band met Superman? En opmerkelijker: Superman ondervindt zijn kwetsbaarheid. Bij zijn adoptieouders in Smallville biecht hij zelfs op dat hij bang werd. Niet alleen voor zijn eigen heil, maar ook bang om teleur te stellen. In dit verhaal komt de eerste confrontatie voor met zijn enige zwakte: kryptoniet!

RW Uitgeverij heeft er een handje van weg om er de betere miniseries van Superman en Batman uit te pikken voor een verdiende vertaling. Ondertussen zijn we al vertrouwd met het werk van zowel Tim Sale (van wie RW Uitgeverij eerder het bijzonder stijlvolle Catwoman: Rome Zien en Sterven uitgaf) als Darwyn Cooke (die Blloan aan ons voorstelde in de vorm van Parker). Hun gebundelde krachten leverde in 2007 en 2008 Superman: Kryptonite op. Lang niet zo sterk als de hierboven geciteerde albums, maar nog steeds een degelijke stijloefening in vorm en aanpak.

Pijnpunten zijn de lullige cover en de overbodige rollen van Lex Luthor en Jimmy Olsen. Het vuurwerk tussen Lois Lane en Superman, en net zo goed de tijdelijke afwezigheid aan passie tussen de twee, had volstaan om het verhaal integraal mee op te bouwen. De splijtzwam in de gedaante van Anthony Gallo had er een intrigerende diehoeksverhouding van kunnen maken. Op dat gebied bleven we wat op onze honger zitten. Maar wie zijn wij? Betweters die eventjes uitleggen hoe wij het zouden doen? We ontslaan ons van deze pretentie en speuren naar het entertainmentgehalte van het geheel. Op dit punt scoren de auteurs hoe dan ook.