Het hek is nu helemaal van de dam wanneer demonen uit de hel de aarde beginnen te vernietigen. Miljoenen, misshcien miljarden mensen vinden de dood. Honderdduizenden overlevenden proberen zich te redden via trappen en zwevende plateaus die een netwerk vormen naar de hemel. Chaos alom. Engelen proberen hen te redden die gered kunnen worden. De gevallen engel Jacob begrijpt het waarom niet terwijl een succubus het hem met haar opmerkingen en vragen niet makkelijker maakt. Hoe dit afloopt? Niet zoals het boekje voorschrijft alleszins.

Oké, oké, het scenaristenkoppel Ange heeft er een handje van weg om dialogen en beschrijvingen met typisch Frans gezwets zwaarder dan noodzakelijk aan te zetten. Je leest dikwijls van literaire pretentie gezwollen teksten die stilstaan bij de beleving van religie, relaties, goddelijkheid en menselijkheid. Al goed dat de zeer begaafde realistische tekenaar Brice Cossu zich niet laat vermurwen en met beelden imponeert. In het superheldengenre zou hij zijn (super)mannetje kunnen staan. En hij heeft evenveel verstand van sfeerschepping via zwartpartijen als de betere Batman-tekenaars. Het voordeel van een uitgave op dit formaat in plaats van het keinere comicformaat zit 'm in het comfort dat de extra ruimte aan de tekenaar en dus ook de lezer biedt. Die extra ruimte benut Cossu om in alle chaos overzicht te scheppen.

Goeie inkleuring ook, nergens zwaar op de hand liggend of overdreven flashy. Toch een waardig slot van de tweede cyclus.