Schiet ons niet dood! Dit wordt onze eerste bespreking zonder dat we een boek helemaal hebben uitgelezen. Onze excuses hiervoor. Begrijp ons niet verkeerd. We waren er als de kippen bij om hét stripboek van 2013, de monografie van Grzegorz Rosinski, te kopen. We hebben deze bijbel eerzaam besnuffeld, voorzichtig doorbladerd en met opengesperde ogen bewonderend. Na een meer dan goedkeurend gefluit tussen onze tanden hebben we dit absolute eerbetoon afgerekend in onze stripspeciaalzaak. En die brave meneer maakte er een schoon kadootje met een prachtige strik van. En dit pakje ligt nu al zeventien dagen grijnzend onder de kerstboom naar ons te lachen. Zeventien superlange dagen... morgen zijn dat er al achttien, en nog is het geen Kerstavond! Dit is erger dan Temptation Island.

Natuurlijk hebben we er enkele hoofdstukken van gelezen via de exclusieve voorpublicatie op onze site. En die waren een lust voor het oog. De vierhonderd bladzijden tellende monografie behandelt immers het volledige leven van de Poolse Belg Grzegorz Rosinski. Van prille jeugdschetsen, over beroepsmatige illustraties voor geschiedenisboeken tot zijn voorliefde voor de weinige strips die achter het IJzeren Gordijn te vinden waren. Tot dan vonden wij Rosinski een begenadigd illustrator. Ons hart begon pas echt te smelten toen hij begon met Thorgal. En óf we verwend worden! We krijgen de ene na de andere onbekende prachtplaat te zien. Maar de monografie stopt niet bij zijn Vikingepos. Alle zijprojecten van De Chninkel, Hans tot andere Skarbeks komen aan bod, om uiteindelijk te eindigen met een reeks portretten van zijn dierbaren. De cirkel is rond, of toch bijna.

Maar deze monografie is meer dan het perfecte salontafelboek zoals Hugo Pratts Imaginaire Reizen er een is. De absolute meerwaarde is een superlang interview van Patrick Gaumer die het boek schraagt. Dagboekgewijs overloopt de Franse stripkenner Rosinski's leven. Dat levert pakken leuke anekdotes en verrassende inzichten op. Van het smokkelen van scenario's voorbij het IJzeren Gordijn, over zijn oogproblemen, tot de echte reden waarom hij nu in Zwitserland woont. Elke vraag die moet gesteld worden, wordt gesteld. En Rosinski, zoals we recent konden merken, is niet de persoon om een blad voor de mond te nemen. Dit is een kunstenaar met karakter. Helaas roept haast elk antwoord een nieuwe, pertinentere vraag op. Hoe is het uiteindelijk afgelopen met de gierige Morris? Hoe is de relatie nu met Jean Van Hamme? Waarom imiteren zo weinig tekenaars zijn stijl? Gaumer houdt zich echter aan zijn chronologische vragenlijst waardoor de diepere waarheid vaak tussen de regels te vinden is.

Enerzijds ontsnapt het boek hierdoor niet aan het oppervlakkige salontafelaspect. Anderzijds kan je precies door die laagdrempelige vragen gemakkelijk inhaken in een periode, en dus blijven plukken uit dit boek. Grzegorz Rosinksi's monografie is hierdoor niet alleen een prachtig prentjesboek geworden, maar ook een evenwichtige weergave van de keuzes die een groot kunstenaar als Rosinski heeft moeten maken. Dit maakt dit boek tot een absoluut hebbeding voor iedereen die een boontje heeft voor deze vaandeldrager van de Negende Kunst.