Wanneer de iets te zelfzekere, voormalige voetbalkampioen Leo Contra in de rechtbank wordt veroordeeld voor een taakstraf, komt hij op een schooltje terecht om er leerlingen te helpen begeleiden. De echtgenoot van de rechter is toevallig de directeur van de school en gelast Leo met het bezighouden van lastige kinderen, vaak uit probleemgezinnen. Leo weet hen voor het voetbalspel warm te maken, hoewel dat niet zonder slag of stoot verloopt. En kijk, het komt tot een uitdaging, een gewonnen match en voor je het weet halen de kinderen de finale.

Op dit soort verhalen heeft Hollywood een patent. Je kan geen sport bedenken (baseball, hockey, basketbal, zelfs dansen en zingen,...) of je kan er de geijkte formule voor uitschrijven:

1. Persoon moet buiten zijn wil om een groepje moeilijke kinderen (allen outsiders en er zit altijd wel een dikkerdje tussen)te begeleiden bij een sport.

2. De opmars is ingezet en beide partijen leren elkaar waarderen.

3. Het komt helaas tot een breuk of een motie van wantrouwen (meestal na tweederde van de film).

4. Er komt een verzoening of een moment van inzicht waardoor het team een nieuwe motivatie vindt en er weer keihard voor gaat.

5. Net voor de finale tegen altijd wel de huidige kampioen ondervindt het team nog een hindernis. Een emotionele speech helpt hen meestal die hindernis te overwinnen.

6. De finale wordt gewonnen door het team dat aanvankelijk als een bende losers werd aanzien.

Ook Voetbalclub volgt bovenstaand parcours. Alleen moet het nogal snel gaan en vliegen in dit eerste album alle stappen even snel voorbij als een loeier van Messi op het doel. Je kan je vragen stellen bij de plotse onbaatzuchtigheid van Leo die zich ineens als een modelleraar gaat gedragen of de plotwendingen die even snel opgelost raken als ze kwamen. Niettemin beviel de vrolijke aanpak ons wel. Dit is duidelijk gemaakt voor een jeugdiger publiek. We zijn er zeker van dat zij zullen smullen van de voetbalactie — zeer overtuigend in beeld gebracht door de Italiaan Giuseppe Ferrario — , de humor, de ruzietjes en de climaxen. Daar valt niets op af te dingen, geef hen brood, spelen en Voetbalcub. Goeie voetbalstrips worden toch al niet meer gemaakt.