Lodewijk VII, de koning van Frankrijk, beseft dat hij te ver ging door zijn vrouw Eleonora te volgen in haar oorlogsretoriek. Hij wordt door wroeging gekweld nadat hij vrouwen, kinderen en grijsaards de dood injoeg door de kerk van Vitry-en-Perthois, van het graafschap Champagne, te laten afbranden met daarin de burgers die er een toevlucht dachten te vinden. De 22-jarige koning erkent zijn schuld. Vincenzo Damonte speelde een smerig spel in de aanleiding tot deze oorlog, alleen maar om de koningin te behagen met wie hij het bed deelt en omdat ze zich in haar eer gekrenkt voelde door de graaf van Champagne. Op de koop toe dwong ze haar echtgenoot tegen de paus in te gaan nadat die hun huwelijk annuleerde en de koning alle macht ontzegde. Allerlei belangen staan op het spel, er moést wel gereageerd worden.

Verdomd schoon getekend en razend interessent verteld alweer. Eigenlijk hadden we van deze bespreking een bisnummertje kunnen maken want alle complimenten van het eerste deel blijven gestand. Bovendien valt ons in dit album de grote expressiviteit van de personages op. Met een lichte overdrijving naar het theatrale levert dat knappe snoetjes op. Let vooral op de onderste strook op pagina 27 waarbij een ontzette Eleonora geleidelijk aan in lachen uitbarst. De verleidelijke Eleonora schuwt trouwens werkelijk niets om haar zin te krijgen, het in de strijd werpen van haar lichaam incluis. En dan nog wat, het kapsel van Vincenzo staat ons zodanig aan dat we een volgende keer bij de kapster de strip als voorbeeld zullen meenemen. Die gast ziet er cool uit!