De Duitser Martin Mahner kan er niet langer omheen. Gedaan met om de hete brij te draaien, gedaan met het zich inlaten met Joodse meisjes en het verzet, gedaan met het al bij al gemakkelijke leven. In de zomer van 1943 wordt hij opgeroepen. Hem wacht de uitzichtloosheid van het Oostfront. Als luitenant wordt hij gestationeerd in een pension van een oost-Oekraïens stadje. Hij ziet niet in waarom het Duitse leger wel zou slagen in hun opzet om de Russen te verslaan als het Napoleon Bonaparte niet lukte. Willens nillens raakt hij geconfronteerd met de uitwassen van de oorlog langs beide kanten, met lijken die als voedsel moeten dienen voor een onderdrukte bevolking, met een vroegere uitroeiing waar hij zijn tanden in zet, met de wet van de sterkste ook... Een lijntrekker is hij niet langer, maar zijn speurneuzerij wekt de aandacht van officieren die hiermee niet zijn gediend.En zijn eigen wroeging botst met de wroeging van een ander. Hij loopt recht zijn ongeluk tegemoet.

Dichter bij het slagveld is Oorlog en Liefde nog niet geraakt. Tot hiertoe volgden we het parcours van enkele Duitse en Joodse personen in een breed familiaal en sociaal kader terwijl de Tweede Wereldoorlog op gang werd getrokken. In dit zesde deel rukken de auteurs Martin los uit dat kader. Je voelt goed aan dat het hem stuurloos maakt, dat hij daarom naar de fles grijpt en zich al eens moet inhouden. Maar wanneer hij niet langer zwijgt, weet je dat dit niet goedkomt. Dit kan hij niet winnen. Zo'n eenmansoorlog is gedoemd te mislukken...

Voor de zesde keer op rij wringen Jean-Michel Beuriot en Philippe Richelle zich op de voorgrond van het betere oorlogsdrama. Oorlog en Liefde nestelt zich prominent bij het goede gezelschap van onder meer Airborne 44 en De Hel van het Oostfront.