Gauthier van Vlaanderen is geen stereotype kruisvaarder. Hij is geen religieuze fanatiekeling die honderden wil afslachten in naam van zijn heer. Hij is sluw, edel, loyaal en gematigd in zijn denken. Maar hij is en blijft een kruisvaarder. Als het erop aankomt zal hij altijd kant kiezen voor de christenen. Zo ook nu, nu hij staat voor de moeilijkste opgave tot nog toe: de Qua'dj naar de christenen brengen. Gevangen tussen twee kampen trekt hij ten strijde tegen onder andere zijn eigen jaloerse gevoelens en zwakten van het vlees. Tel daar nog een zeer manipulatieve zus bij die het aanpapt met de meest meedogenloze veldheer van de christenen en je hebt een kruidvat zoals nooit tevoren. Er staat een clash aan te komen en deze zal ongetwijfeld hard en velen verscheurd en vernield achterlaten.

Gauthier hebben wij altijd al een fascinerend personage gevonden. Een held tegen wil en dank die niet bang is zijn mening te verkondigen, al wijkt die af van de norm, maar tegelijkertijd duidelijk ook een kind van de middeleeuwen. Jean Dufaux weet met zijn held een uiterst sympathiek personage neer te zetten zonder voorbij te gaan aan het historische kader of de zwakten zoals ieder mens die heeft over het hoofd te zien. Gauthier is dan ook een held met vele zwaktes. En juist de verhaallijn leent zich nu juist zo mooi om die eens in het voetlicht te stellen. Tegelijkertijd zet Dufaux een mooi ontwikkelingsverhaal op voor onze (anti)held. Ondanks de groots opgezette intriges is deze nieuwe cyclus vooral een persoonlijk avontuur voor Gauthier.

Het tekenwerk van Philippe Xavier kan ons nog steeds enorm bekoren. Het ziet er realistisch uit zonder al te gelikt te worden. Nergens verliest het tekenwerk zijn ruwe kantjes wat nu juist zo goed bij deze reeks past. Af en toe doet het ons denken aan de stijl van oudere avonturenreeksen als Vasco of Tristan. Ondanks de duidelijke Dufaux-trekjes is het ook niet moeilijk te zien dat Dufaux bij die reeksen aardig wat van zijn inspiratie heeft gehaald. Wij zijn dus erg blij met Xaviers klassieke aanpak en hopen dat hij het erin houdt. Don't change a winning horse zoals ze in het Engels nogal eens plachten te zeggen.

Na de ietwat teleurstellend ingezette cyclus is het fijn Kruistocht weer helemaal terug op het oude niveau te zien komen met dit nieuwste album.