Iedereen die wel eens een album uit deze reeks gelezen heeft, weet hoe maagden Drakenridder worden. De orde plukt hen min of meer van straat en alleen de beste redden het door de zware training heen. Wat we alleen nooit te weten kwamen, is wat er gebeurd met de maagden nadat ze ophouden ridder te zijn. Dit is nu juist wat dit nieuwe album aantoont. We keren terug naar het hoofdpersonage uit het allereerste album: Ellys. Enkele jaren na de verschrikkelijke gebeurtenissen uit deel 1 vinden we haar terug als kersverse kasteelvrouwe. Niet iedereen is daar even gelukkig mee. De familie van de hertog, haar man, ziet er niets in bevelen te ontvangen van een wilde, vrijgevochten vrouw en spannen samen om haar het kasteel uit te jagen. Maar al deze problemen verdwijnen in het niets als blijkt dat er een draak is opgedoken in de vallei. Voor ze het weet zal Ellys het wederom moeten opnemen tegen een draak en uiteindelijk haar eigen innerlijke demonen.

De Orde van de Drakenridders is een reeks met een wisselende kwaliteit. Er zitten albums tussen die spannend, meeslepend en soms zelfs een beetje filosofisch zijn. Maar tegelijkertijd zijn er ook albums die eeuwig voortslepen zonder ergens heen te gaan. Gelukkig valt dit album in de eerste categorie en dan nog wel aan de bovenkant van die categorie. Het is een spannend, uitermate onderhoudend verhaal dat niet gespeend is van enige diepgang. Wij zouden willen dat alle albums uit de reeks zo zouden zijn.

Het is bovendien een vernieuwend album. Scenaristenduo Ange heeft ervoor gekozen om hun format van per album een nieuw verhaal met een ander hoofdpersonage te presenteren overboord te gooien en terug te keren naar hun allereerste, mogelijk wel interessantste hoofdpersonage. Meer nog dan dat gaan ze hier dieper in op de onderliggende gevoelens van Ellys, diepen haar karkater nog verder uit en weten zelfs een fatsoenlijk einde aan haar verhaal te brengen.

Het tekenwerk van Brice Cossu is meer dan verdienstelijk. Hoewel zijn stijl niet bijzonder origineel is, is het kundig en oogt het goed. Alleen bij de grote actiescène aan het einde wordt zijn tekenwerk wat te dynamisch waardoor het ons niet helemaal duidelijk was wie nu het loodje legt en wie niet.

Naar onze mening is Ellys een klassieker in de reeks te worden. Te noemen in één adem met het denuutalbum Jaina. De twee leveren uiteindelijk een zeer memorabel tweeluik op. Het is dan ook wel zeker aan te raden dat eerste album (nog) eens te lezen vooraleer je begint aan dit.