In de muziekwereld geldt dat een groep maar zo goed is als zijn laatste plaat. In de stripwereld valt er ook iets te zeggen voor die wetmatigheid.

Suske was het debuutalbum van het superduo Charel Cambré en Marc Legendre die aan de slag ging met het materiaal van de in sommige middens als voorbijgestreefd en verouderd beschouwde bard Willy Vandersteen. Ze namen de personages bij de hand en leidden die de stripwereld van nu binnen, met een opmerkelijk resultaat. Wiske kreeg vormen, Suske een karakter, Lambik kreeg zowaar een mimiek, Krimson kwam terug als heerlijk booswicht en er werd weer vrolijk geklooid met de teletijdmachine. We waren bij momenten niet geheel overtuigd dat de hype die het eerste album creëerde kon blijven duren, want er zijn om de haverklap leuke singles op de radio: eendagsvliegen meestal. Dan komt men bij hun tweede album met een flauw afkooksel van de eerste plaat aandraven, rommelt wat met een nieuwe bassist en drummer op het derde album, om geheel tussen de plooien van de geschiedenis te verdwijnen met een geforceerde conceptplaat aangevuld met B-kantjes en rariteiten. Daarom wachtten we met klamme handjes en spataders in de kousen op de strip Jérusalem. Deze zou de reputatie maken of breken.

We kunnen je direct geruststellen: album twee is een knaller. Het neemt de sterktes van album 1 en trapt die in een hogere versnelling. We kloegen over het eerste album dat de plot soms wat dunnetjes uitviel, maar nu we de twee na elkaar lazen bleek elk verhaallijntje aan te dikken als een bloedzuiger op een aorta. Het dendert maar lekker voort, zonder dat je als lezer het noorden verliest, en de tekeningen swingen als een bende krekels in een contrabas. We willen opnieuw de loftrompet heffen over Cambrés tekenwerk, want vier prentjes Lambik aan de telefoon was puur genieten. Al valt Jérusalem met haar frêle gezichtje soms wat bleek uit tegen de leuke karakterkoppen die hij ons voorschotelt. Een zeker soapactricegehalte is haar niet vreemd.

Enige morbiditeit is ons niet vreemd, we waren dan ook enigszins mopperig dat (spoiler alert) Wiske alsnog niet overleden bleek te zijn. Begrijpen doen we het wel, maar stel je eens voor dat ze gewoon zo dood als een pier bleef! De hele dynamiek zou geheel veranderen, maar de reeks zou zo enkel nog in de smaak vallen bij ons en onze vrienden. En geloof ons, zo'n vrolijke fransen zijn dat nu ook weer niet.

Amoras is de stripreeks die later zal bekeken worden als een mijlpaal, de eerste keer dat mainstream en underground samengingen in de Vlaamse stripwereld. Al is ze niet perfect, het doet ons stripminnend hart jubelen dat er zoiets kan verschijnen, en dan nog zo'n succes heeft!

We kijken nu al reikhalzend uit naar de komende vier albums, want zes zouden er in totaal verschijnen. Deze mag je echt niet missen.