Fourmille Gratule — what's in a name? — neemt het vliegtuig naar New York. Onderweg komt een alleen voor haar zichtbaar, eekhoornachtig wezen vragen of ze de erfenis van een overleden tante aanvaardt. Dat doet ze en prompt wordt het vliegtuig getroffen door de bliksem en vliegt ze aan een 'vliegtuigdraak' naar New York dat er helemaal anders uitziet dan de realiteit. Omdat ze de man die naast haar zat aanraakte, is ook hij in deze spiegelwereld overgekomen. In de parallelle wereld die Ekhö wordt genoemd, start voor Fourmille een gek avontuur met elitaire eekhoorns, handtastelijke taxichauffeurs en strippende tweelingen. Ze wil weer naar huis, maar ondertussen duikt de geest van tante Odelalie in haar op.

Dit eerste deel is nog grotendeels een kennismaking, weliswaar met een kop, een midden en een eind. De actie is aanwezig, een eenvoudige plot met hier en daar een originele uitschieter ook. In volgende verhalen maken andere geesten van Fourmilles lichaam gebruik voor telkens een ander avontuur in een andere wereldstad. Parijs vormt het decor voor deel 2, daarna volgen onder meer Tokio, Los Angeles en Sint-Petersburg. Als Alessandro Barbucci, de briljante tekenaar van het swingend getekende SkyDoll, daar telkens naartoe wil reizen zoals hij deed voor New York, dan mag hij alvast maatregelen treffen tegen een aanhoudende jetlag.

Voor Barbucci en Arleston is Ekhö de tweede gezamenlijke reeks na het geflopte en inmiddels stopgezette Lord of Burger (in het Frans verschenen vier delen, in het Nederlands hield Glénat het al na één deel voor bekeken). Het resultaat is een mooi op elkaar ingespeeld, visueel en vrolijk spektakel. Liefhebbers van het vrouwelijke schoon in SkyDoll komen trouwens nog meer aan hun trekken met de (overdreven) rondingen en van weelderige kapsels voorziene meiden die Barbucci met veel panache op papier tovert.