Little Nemo die na een fantasierijke droom uit zijn bed valt, Flurk die een op de vensterbank afkoelende taart van moeder Stans wil stelen, Billie Turf die er alles voor doet om eten binnen te slaan, de Generaal die de macht wil grijpen, Mister O die over het ravijn wil raken,... de voorbije honderd jaar en langer geleden zijn er ettelijke voorbeelden van 'formulestrips' de stripgeschiedenis binnengetreden. Het zijn strips die steunen op één basisidee waar eindeloos op wordt gevarieerd in gags of kortverhalen. Ze vormden de ruggengraat van dagbladen en stripweekbladen. Met Hotel Nevelzicht heeft het stripblad Eppo ook zo'n formulestrip. En wat voor een!

Het fundament van deze kortverhalenreeks is vrij simpel. Hubert, een ambitieuze manager in de dop, heeft er zich laten inluizen en is er contractueel toe verbonden om het vervallen Hotel Nevelzicht de eenentwintigste eeuw binnen te loodsen en een ster binnen te rijven. Elke poging is gedoemd te mislukken. De op geld beluste eigenaar houdt er zijn eigen ideeën op na, het personeel is een allegaartje van horrorfiguren en een hotel in de buurt zorgt voor een gespannen vorm van concurrentie. De wereldberoemde figuren die het hotel komen bezoeken, belanden er geheel per toeval of via vuile truken.

De pointe doet er niet toe, al ronden ze wel telkens het verhaaltje op een logische manier af. De humor zit 'm in de vlotte vertelling, de crazy nevenpersonages en de originele situaties. Hotel Nevelzicht is de enige van alle humoristische reeksen in Eppo die de traditie van het oorspronkelijke striptijdschrift het best heeft begrepen. Hotel Nevelzicht loodst de formulestrip de eenentwintigste eeuw binnen.