Liverpool 1889. Het gigantische passagiersschip Great Eastern ligt klaar om gesloopt te worden. Voor dat het geval is, krijgt het nachtelijk bezoek. Een stel nachtwakers betrappen een inbreker. Even later wordt er een gemummificeerd lijk ontdekt in de dubbele wand van de Great Eastern. Het onderzoek komt in handen van inspecteur James Pilaster. Het spoor begint al vlug te wijzen richting een bepaald, zeer hoog geplaatst persoon en Pilaster ziet zich genoodzaakt Special Branch, de geheime politie in dienst van Queen Victoria, in te schakelen. Zo krijgen inspecteur Robin Molton en zijn zeer geëmancipeerde zus Charlotte, arts en eveneens werkzaam voor Special Branch, de zaak in handen. Vooral voor Charlotte is het een unieke kans om haar kwaliteiten te tonen, maar geen van beide speurders hebben enig idee in welk wespennest ze zich hebben gestoken.

Wij zijn altijd al een groot fan geweest van de briljante Victoriaanse detectivereeks Fog. Toen bekend raakte dat er een nieuwe Victoriaanse detectivereeks zou komen van de scenarist van Fog konden wij onze lol niet op. Tegelijk rees er twijfel: zou het zijn illustere voorganger kunnen evenaren? Of zou het slechts een slap aftreksel zijn, verscholen in de schaduw van het majestueuze origineel? Nu wij Special Branch tot ons genomen hebben, kunnen wij met absolute zekerheid zeggen dat er van dat laatste beslist geen sprake is. In tegenstelling tot Fog is Special Branch wat minder gesitueerd in de realiteit. Een geheimzinnige, almachtige opdrachtgever, een geheim hoofdkwartier in een oud vrachtschip. Het zijn allemaal zaken die niet zouden misstaan in een Bond-film. Special Branch is dan ook duidelijk een strip voor een wat groter en mogelijk jonger publiek. Waarmee wij allerminst willen zeggen dat het een jeugdstrip is. Ondanks het nodige bloedvergieten en de gewoonlijk Victoriaanse miserie is het album lichter van toon en met meer humor dan Fog.

Hoewel het verhaal er bepaald niet in sneltreinvaart doorheen wordt gejaagd en het nauwelijks actie bevat, blijft het razend spannend tot het eind dat wederom bestaat uit een cliffhanger zoals alleen Seiter die kan bedenken. Het is 'm weer gelukt een cast van interessante en originele personages te bedenken. Van de vrijdenkende en autoritaire Robin Molton tot de brave diender Pilaster. Zelfs het trio nachtwakers hebben allemaal hun eigen karakteristieken. Maar Charlotte Molton springt eruit. Door haar waren wij zeer gecharmeerd. Als zeer intelligente en ambitieuze vrouw, in een tijd dat het enige recht van de vrouw het aanrecht was, trekt zij ten strijde tegen de vooroordelen uit de tijd en probeert zij te bewijzen dat zij net zo goed in staat is haar werk nara behoren, en zelfs beter dan haar mannelijke collega's, uit te voeren. Zij doet dit niet op een sikkeneurige, zelf destructieve wijze zoals we gewend zijn van fictieve detectives als Jane Tennison, maar integendeel bijzonder opgewekt met zeer veel passie. Special Branch mag dan wel een detectiveduo naar voor brengen, toch lijkt de rol van de briljante speurder vooral weggelegd te zijn voor de vrouwelijke helft van het duo.

De tekeningen van Hamo zijn even wennen voor wie het werk van Cyril Bonin voor Fog gewend is. Waar Bonin ging voor een bijna surrealistische aanpak neigt het tekenwerk van Hamo meer naar de Disney-variant. Zijn schetserige, bijna klare lijn-stijl werkt heel goed voor deze enigszins meer klassiek aanvoelende strip. Bovendien kiest Hamo voor zijn kleurenpalet overwegend veel grijs wat het geheel een grauwe, donkere look geeft. Hierdoor valt de strip visueel het best te omschrijven als luchtig, maar toch donker. Laat dat nu ook zijn hoe we het verhaal zouden omschrijven. Kortom, een perfecte match.