Een reporter krijgt de opdracht een reeks artikels te schrijven over het "wilde" in het Wilde Westen. Een bende gangsters is op zoek naar hun verdwenen buit. Een femme fatale neemt via het pokerspel en haar verleidingstechnieken wraak op mannen die haar jaren geleden misbruikten. Een sheriff is zo corrupt als de pest en een rosse handelaar vindt spiritualiteit bij de indianen. Al deze intriges lopen naast en door elkaar in Texas Cowboys, een ruige verzameling westernverhalen die rijkelijk baden in pulp, drama en cojones.

Lewis Trondheim die de serieuzere toer opgaat? Dan moet het toch een keertje lukken om Nederlandstaligen warm te maken voor zijn werk. Tot nu toe lukte dit slechts in geringe mate want werkelijk elke uitgeverij bij wie zijn albums in vertaling verschenen, hield er vroeg of laat mee op of talmt met het publiceren van vervolgen. Met Texas Cowboys slaagt hij erin om personages met een ruggengraat neer te zetten, nog steeds handelend naar een gedachtepatroon waar Trondheim zijn originaliteit uit puurt, maar niettemin geloofwaardiger dan praatzieke konijnen met lange oren of eenden zonder hart. In slechts een paar scènes priemt zijn gevoel voor humor. Trondheim-fans hoeven trouwens niet te vrezen voor een vermeende breuk met zijn komische productie. 's Mans spitante dialogen zijn nog steeds om van te smullen.

Trondheim werkte al eerder samen met Mathieu Bonhomme, de onderschatte auteur van Esteban en Heer der Dolende Zielen. In 2010 verscheen bij Dupuis het niet-vertaalde Omni-Visbilis over een man die op een ochtend opstaat en merkt dat iedereen op de hele wereld plots ziet wat hij ziet, hoort wat hij hoort en voelt wat hij voelt. Dat lijkt ons wel Blloan-waardig materiaal. Of wachten we eerst nog op het tweede album van Texas Cowboys dat in augustus 2014 in het Frans wordt verwacht?