Scenarist Philippe Charlot kennen we ondertussen van de brutale gangsterstrip Karma Salsa. Maar met De Wezentrein duikt hij in een aandoenlijke passage uit de Amerikaanse geschiedenis. Omdat de immigratie vanuit Europa het aantal wezen gevoelig deed stijgen, beslisten de Amerikaanse staten aan de Oostkust in 1854 een plaatsingsprogramma op te zetten dat gekend raakte onder de naam Orphan Train Riders. In de stations die de trein aandeed, was er mogelijkheid tot adoptie. In de strip zoekt Jim in 1990 meer informatie over de wezentrein. Het is duidelijk dat hij iemand zoekt. Zeventig jaar geleden zat hij zelf op zo'n trein, daar achtergelaten door zijn vader met zijn jongere broertje en zusje. Hij nam zich toen voor om van de trein te vluchten met zijn broertje. Om zijn zusje gaf hij niets, die zag hij als een lastpak.

Jims lotgevallen in 1920 en 1970 komen nog niet volledig uit de verf in dit eerste deel. Het verwondert ons dat Blloan niet gewoon de volledige eerste cyclus heeft gebundeld zoals de laatste tijd wel vaker gebeurt. In het Frans verscheen immers al het eerste deel van de tweede en laatste cyclus van eveneens twee delen. Xavier Fourquemin is duidelijk op dreef!

Dit eerste album lijdt niet zozeer aan het eerste deel syndroom (waarin te veel ruimte gaat naar het introduceren van personages en elementen), het zijn integendeel Charlots ambities om een ongekend stukje Amerikaanse geschiedenis te reconstrueren die een intrigerender of spannender verhaal een ietsiepietsie in de weg staan. Gelukkig wordt het nergens een saai geschiedenislesje, dat zeker niet. En er is het vooruitzicht dat het verhaal pas echt losknalt in het volgende deel, beloofd!