Gelijktijdig met De Graaf Is Verstrooid verschenen de eerste drie van vijf oblongboekjes van Guust. In september kwamen de resterende twee deeltjes uit. Het zijn heruitgaven van de oorspronkelijke softcoveredities uit de jaren 1960 die de reguliere albums op gewoon formaat voorafgingen. "Heruitgave" misstaat eigenlijk als omschrijving. Er zjn namelijk nogal wat verschillen met de eerste drukken. Ten eerste krijg je nu de schutbladen te zien die oorspronkelijk enkel voor de Franstalige edities waren weggelegd. Elke gag heeft nu een eigen titeltje. De teksten zijn aangepast en de complete inkleuring is herzien door Frédéric Jannin die tevoren de gags herwerkte voor de definitieve heruitgaven van alle reguliere albums in 2009. De niet-chronologische volgorde is hetzelfde gebleven. In deeltje 1, Flagrante Flaters, duikt bijvoorbeeld de befaamde, levensgrote latex-Guust op zonder de introducerende gag die in een ander album staat.

Waren deze uitgaven per se nodig? Gaan de verhalen van Franquin de Kuifje-toer op met alsmaar meer drukken in verschillende vormen en formaten? Daar zou je als buitenstaander meewarig over kunnen sakkeren. De nog steeds talrijke Franquin-liefhebbers weten wel beter: dit hoort eveneens in hun boekenkast thuis. Objectief gezien zijn dit bijzonder mooie boekjes. Over de inhoud kunnen we het oneens zijn. De een vindt de grappen belegen, braaf, voorbijgestreefd, de ander kan nog steeds gniffelen bij al wat Guust uitspookt, onbedoeld ten koste van Kwabbernoot, zijn andere medemensen en zichzelf. Wie voor de vuist weg favoriete Guust-grappen kan noemen, mag er zeker van zijn dat er een aantal van in deze boekjes zijn opgenomen. Dan toch tijdloos?