SPERTIJD
Adri van Kooten + Pieter van Oudheusden • Bee Dee
96 p. (SC)
|
|
| Schoenmaker met ambitie |
|
Een oppervlakkige en vlugge doorbladering (altijd een zeer slechte waardemeter om een verhaal te schatten) doet vermoeden dat we met een historisch gesitueerde achtergrond vandoen hebben. Dit is de Tweede Wereldoorlog in bezettingstijd met een door nazi's ingepalmde stad als decor. Nou, dat wordt eigenlijk nergens specifiek gemeld. Maar de auteurs maken (on)bewust de afspraak met de lezer dat je het in die hoek moet zoeken.
In de hoek staat ook Bruno Krieger, die na een lange afwezigheid om te genezen van een longaandoening terugkeert naar zijn woonplaats. Zijn broer Anders is aan het Oostfront gesneuveld. Het huis van zijn ouders is tot puin gebombardeerd. Hij hervat zijn werk als ambtenaar op de griffie, het bestuurlijk centrum van de stad. Volgens een dokter die hij raadpleegt is Krieger enkele dagen geleden benaderd door "één van onze mensen". De dokter beweert dat Anders niet dood is en bij de Organisatie aansluiting heeft gezocht. Maar wat is die Organisatie? Is het een verzetsbeweging? Een terroristische cel? Een spionage-eenheid? Van lieverlede puzzelt Krieger stukjes bij elkaar. De lezer ontdekt het samen met hem mee. Maar de auteurs Adri van Kooten en Pieter van Oudheusden reiken je ook andere elementen aan waardoor je zelf in de weer kan om bepaalde mysteries te ontraadselen. Het cliché luidt dat niets is wat het lijkt. Clichématig is Spertijd echter geheel niet.
De titel verwijst naar de avondklok die bezetters naar willekeur en eigen goeddunken aanwendden om controle en macht uit te oefenen. Het zorgt in het verhaal voor een spannende en dreigende dimensie. Sterktemaker van dit album is het verhaal met dikwijls verrassende wendingen. De personages zijn geen typisch ondernemende helden, noch zwakkelingen die de situaties passief ondergaan. De dialogen zijn vlot en de teksten zijn niet breedsprakerig. Occasioneel stripscenarist Pieter van Oudheusden komt eigenlijk aan de bak als vertaler van strips (van bekende tot zeer bekende namen) bij zowat alle uitgeverijen. Ook als stripcriticus en redacteur verdiende hij zijn sporen. Onze argwaan tegen critici die het doorgaans beter willen weten, kon hij niet beter onderuithalen dan door met een tastbaar tegenargument op de proppen te komen. Het "schoenmaker, blijf bij je leest"-principe gaat voor hem absoluut niet op. Gelukkig. Momenteel zwoegt Pieter op een boek over Jan Bosschaert dat volgend jaar moet verschijnen.
Met Adri van Kootens krasserige tekenstijl vol arceringen hadden we aanvankelijk wat meer moeite. Je bent er voor of tegen. De euromangatrash Quark vonden we in meerdere opzichten maar niets. En met Quark in het achterhoofd kostte het ons een pagina of twintig om in Spertijd te wennen aan de typische mangabeweeglijntjes die het album typeren. Het had misschien zonder gekund. De arceringen zijn dan weer kenschetsend voor Adri's tekenstijl. Jammer dat het hier vaak de aandacht afleidt van de knap uitgewerkte decors... Maar wat weten wij veel? Wij hebben niet de ambitie zelf strips te tekenen. Adri heeft een premature samenwerking lopen met Martin Lodewijk voor diens Agent 327. De bedoeling is dat hij eventueel de decors zou uitwerken op aangeven van Lodewijk. Het knipoogje van de Zweedse Olga in Spertijd naar de Zwitserse boezembom Olga Lawina (kapsel incluis) uit Agent 327 is een extraatje voor opmerkzame lezers.
Rest ons nog de opmerking waarom de Nederlandse stripwinkel/uitgeverij Bee Dee zijn naam niet gewoon op de cover vermeldt. Na het uitgeven van een paar albums in het zog van vzw Brabant Strip om niet eerder gepubliceerde (kranten- en tijdschrift)verhalen (zie ook het Vlaamse Wolf) van de vergetelheid te redden, zoekt het nu ook actief naar te vertalen auteursverhalen uit het buitenland. De Arm van de Tekenaar is reeds verschenen, het impressionante Marlene komt eraan. Om een dik negentig platen tellend, boeiend verhaal als Spertijd een kans op publicatie te schenken in een sterk door humoristische gag- en strookjesstrips gedomineerd Nederland, strekt tot eer. Plaats nou maar gewoon dat logo op de cover. Maar wat weten wij veel? Wij hebben niet de ambitie zelf strips uit te geven... |
|
| > DAVID STEENHUYSE — juni 2006 |
