Oktober 1974, Brussel. Geen tijd voor een introductie. Een monoloog over het verschil tussen ontsnappen en vluchten en daar vliegt motard Gaspard Sarini door een ruit, achtervolgd door een andere motard. Op zijn Suzuki GT750 stuift hij vervolgens door de stad en veroorzaakt er chaos. Met de politie op de hielen belandt hij in het kanaal waar hij wordt opgevist door een zwerver. 's Anderendaags doorloopt commissaris Lambrecht de zaak terwijl Gaspard spoorloos is. Sarini's ouders, een industrieel en zijn vrouw, werden vermoord door twee motards en hij was er de getuige van. Maar waarom verdween hij dan zelf op zijn motor? Terwijl het onderzoek verder gaat, duikt Gaspard onder bij maten die een garage runnen. Onder een andere identiteit begint hij mee te rijden in motorraces. Met succes want hij rijgt de overwinningen aan elkaar. Dom? Of past het in Gaspards eigen onderzoek?

Rider on the Storm lijkt op het eerste zicht een vehikel, een formulestrip om met correct getekende motors uit te pakken. Da's maar een halve veronderstelling want in de eerste plaats leest het niet onaardig als een actievolle detectivestrip met ook nog eens redelijk wat humor. Hier zit vaart in en 't leest lekker vlot weg. Tekenaar Baudoin Deville, zelf een Brusselaar, weet bovendien het Brussel van de seventies goed te treffen.