D speelt zich af in de hoogste kringen in Victoriaans Engeland. De net uit de Afrikaanse wildernis teruggekeerde en doodgewaande ontdekkingsreiziger Richard Drake laat zich op een mondain feestje lady Catherine Lacombe afsnoepen door de gesofistikeerde lord Faureston, een "verwijfde modegek die het koninkrijk elke dag steeds verder in de decadentie stort", aldus een spottende en stikjaloerse lord. Over lord Faureston is bitter weinig geweten. Een beginnende vampierjager heeft het op Faureston gemunt, maar niemand hecht geloof aan de woorden van de gek. Ook Drake niet die Catherine van de vampierjager redde. Drake is verliefd, maar Faureston blijft een kaper op de kust. Terwijl we zo'n beetje te weten komen hoe de adel haar dagen slijt, groeit een onderzoek, een romance, een dodelijke intrige.

In de beste traditie van Bram Stoker (Dracula) en Anne Rice (Interview with the Vampire) is dit een nieuwe interpretatie van de vampier als dandy hoofdrolspeler. Vooral tekenaar Bruno Maïorana loopt wild van het vampiersthema en lust het als het bloed van een jonge maagd.

Alain Ayroles laat dan wel de humor uit hun beider Garulfo en Sabels en Galjoenen varen, maar door zijn okselfrisse aanpak staat hij weer — met stelten aangebonden — op de hoogste trede in de rangorde van scenaristen. Aan zijn rijkelijk buffet van heerlijk geserveerde dialogen zit je graag aan en je komt ervoor terug. Voor vertalers moet dit een uitdaging zijn, maar Marc Mergeay (die onder meer Atalante, Lupus en Het Testament van Kapitein Crown vertaalde) bracht dit tot een uitstekend einde. Met vlag en wimpel geslaagd! Nu is het wachten op deel 2 (inmiddels verschenen in het Frans) en het afsluitende deel 3 want de vampier zette nog maar pas zijn tanden in het verhaal.