WOESTIJNVALK 1
Martuba Airfield


Franz Zumstein • Daedalus (Propellor)
48 p. (HC & SC)
Vliegen is één zaak, mensen ombrengen een ander

Lente 1942, boven de Libische woestijn raken twee Britse vliegtuigen en een bommenwerper slaags met twee Duitse achtervolgende jachtvliegtuigen. Een van de neergehaalde piloten genoot de twijfelachtige eer om neergeschoten te worden door luitenant Marseille, de ster van Afrika, een piloot met eergevoel die de met een parachute neerdwarrelende piloot in leven laat.De jonge Ali slaat de landing van de Duitse vliegtuigen gade. Ali wil dolgraag piloot worden. In afwachting verzamelt hij onderdelen van neergeschoten vliegtuigen die zijn oudere vriend Mahmud als wisselstukken verhandelt of in elkaar knutselt om er simulatietoestellen van te maken. Marseille is zijn idool en Mahmuds dochter Aicha is Ali's geliefde. Alleen mag niemand weten dat de twee jongelingen het al met elkaar doen. Extra vervelend is dat Aicha zwanger is. Ondanks tegenkanting van Ali's adoptiefvader wil Ali zijn droom om piloot te worden waarmaken. En op een dag krijgt hij die kans. Met veel behendigheid vliegt hij op zijn eentje naast het vliegtuig waar de befaamde generaal Rommel mee aankomt. Van dan af vliegt Ali voor het Duitse leger. Maar vliegen is één zaak, mensen ombrengen een ander...

Woestijnvalk opent bij Daedalus de nieuwe collectie Propellor naar het voorbeeld van de collectie Plankgas, maar nu over de luchtvaart. De liefhebbers van luchtvaartstrips, oorlogsverhalen en geschiedenisverhalen uit de Tweede Wereldoorlog komen hiermee aan hun trekken. Ook aan de dramatische opbouw van het verhaal en de uitwerking van de personages besteedt Franz Zumstein even veel aandacht dan aan de vliegtuigen, tanks en ander oorlogstuig. Maar ondanks de verzorgde, sfeervolle, kleurrijke aquarellen kan Zumstein niet verbergen dat hij voornamelijk naar foto's tekent, naar historische voorbeelden of geposeerde modellen. Vliegtuigen in actie gaan 'm te opvallend veel beter af dan personages in actie. Daarin schiet hij schromelijk te kort. Een afgrijselijk voorbeeld kan je zien op pagina 30, dan nog een sleutelmoment in het verhaal. Het Franse deel 4, dat als recentste album in de lopende reeks verscheen, hebben we nog niet kunnen bekijken. Hopelijk wint Zumstein aan ervaring en moeten we dit soort opmerkingen bij de volgende albums niet meer maken.

> DAVID STEENHUYSE — april 2013