MARLENE
Peter Snejbjerg • Bee Dee
48 p. (SC)
|
|
| Bij zijn pietje |
|
Wie de Amerikaanse comics uit de DC/Vertigo-stal een beetje volgt, merkte enkele jaren geleden wellicht al het tekenwerk van de Deense Peter Snejbjerg op, onder meer in de eerste drie delen van de Sandman-spin off The Dreaming. Snejbjerg bracht een welgekomen Europese hand in het anders zo stereotiepe Amerikaanse comicswerk. Die klassiek Europese stripstijl met een Amerikaans tintje springt ook van de pagina's in zijn one-shot Marlene, nu uit het Deens vertaald door Bee Dee.
Marlene is de naam van een mooie, alleenstaande vrouw. Rechercheur Michael Joergendsen moet vaststellen dat verschillende sporen in zijn crimineel onderzoek omtrent een gruwelijke moord telkens weer naar haar leiden. De ontrafeling van het mysterie wordt alsmaar gecompliceerder, zeker wanneer een hitsige Joergendsen steeds meer zijn jongeheer het woord én het denkwerk laat doen. En als blijkt dat satanisme in de hele zaak een wel erg akelige rol speelt, is de rede compleet zoek.
Peter Snejbjerg verrast de lezer meermaals. Inhoudelijk mixt hij een klad genres door elkaar, zodat Marlene een kaleidoscoop is van een in elkaar overvloeiende politiethriller, psychodrama en horror. Bovendien schuwt hij de expliciete erotiek niet, waardoor de lezer al bij de eerste plaatjes een masturberende stalker op zijn bord krijgt of ongegeneerd Joergendsens jonkie mag bewonderen. Gelukkig kruidt de auteur zijn verhaal met genoeg humor, zodat je nergens de indruk krijgt dat hij zichzelf in deze ambitieuze stijloefening al te ernstig neemt. Vooral de belevenissen van de doldraaiende kunstenaar Uno Jensen, al dan niet met zijn trouwe viervoeter Guffy, zorgen af en toe voor de benodigde ademruimte. Snejbjerg legt bijzonder veel expressie in zijn zwart-wittekenwerk, waarin hij alle registers van het licht- en schaduwspel opentrekt. Daardoor krijgt het album op het eerste gezicht een passend strip noir-jasje. Maar de Deen countert de duistere sfeer geregeld met platen waarvan het zonlicht zo in je gezicht straalt. Wanneer schilder Uno zich enthousiast laat meeslepen in zijn delirium tremens, verbeeldt Snejbjerg dat dan weer in een krasserige schetsstijl. Op die manier ontstaat een opmerkelijk album vol verrassingen, zowel qua verhaal als grafiek. Om op te pikken. |
|
| > HANS OTTEN — juni 2006 |
