Fuck Tao. Fuck zijn blablabla. Weg met die onzin van het bewandelen van de weg is belangrijker dan de bestemming. Het leven is helemaal geen mooie reis! Lea ziet het even niet meer zitten. Haar vader is zopas overleden. Haar vader die er nooit was voor haar. Haar vader die haar abortus afkeurde. Haar vader die haar carrière als naaktmodel afkeurde. Haar vader die alles afkeurde. Alles wat haar plezier gaf en zin gaf in het leven. Zelfs toen ze klein was, had mijnheer de dokter geen tijd voor haar. Meer nog, als haar broer Leo niet was verdronken in dat stomme zwembad, dan was ze er waarschijnlijk zelfs nooit geweest. En was haar naam zeker niet Lea. Lea, in godsnaam.

Voormalig leerkracht Zidrou — ja, het is diezelfde van Dokus de Leerling en Tamara — dook voor zijn nieuwste one-shot in zijn mentaal archief. Van een zevenjarige kreeg hij ooit een sombere kindertekening te zien. Een huis was volgens die jongen rood en zwart met een gordijn van zwarte regendruppels. Rood en zwart. Geen andere kleuren. Geen bloemetjes, geen lachende gezichten, geen Teletubbiezonnetje,... Het leven van ieder kind, hoe onschuldig ook, is verschillend. Dit is het verhaal van Lea, het vervangkind.

Tekenaar van dienst is Benoît Springer en over hem zijn we niet wild enthousiast. In een stijl waarin Pascal Rabaté (De Feestwinkel) in excelleert, kiest hij steevast voor een licht kikvorsperspectief waardoor hij er ons continu aan herinnert dat we nieuwe batterijen in onze neusharentrimmer moeten stoppen.

Een Mooie Reis bevestigt wel nogmaals — alsof dit eigenlijk nog nodig is — het talent van Zidrou. Dit one-shot is dan ook een absolute aanrader voor iedereen die vindt dat het leven net iets meer maandagochtend is dan zaterdagavond.