Mensen veranderen. Ook huurmoordenaars veranderen. Wat kun je anders verwachten van deze wereld waarin ideeën en principes continu verminkt worden? De Killer vindt van zichzelf dat hij boven deze hypocrisie staat. Hij beschouwt zich net niet als de weldoener van de mensheid, rekening houdend met de schoften waarvan hij de aarde heeft verlost. Sinds hij een soort van een geweten gekregen heeft, is deze antipathieke pokkevent wat op de dool. Zijn vriend en opdrachtgever Mariano maakt tegenwoordig grote sier met zijn oliemaatschappij en bekleedt nu zelf een openbare functie. Zijn carrière maakt een steile vlucht. Maar plots komt de voormalige drugsbaron te staan tegenover een persoon die politiek sterker staat dan hij. Het momentum is er om de Killer te stimuleren om zijn oude beroep weer op te nemen, en hem te promoveren tot de stille redder van het vaderland.

De tijd dat een verhaal van De Killer je verweesd achterliet, ligt al ettelijke albums achter je. Meer nog, De Killer is ons inziens een uit de hand gelopen one-shot. Het eerste deel was een bom en las als een alligator. Lui, langzaam voortkabbelend, plots in twee drie pagina's ontploffend, je in een razend tempo meesleurend en je totaal verscheurd achterlatend, om dan uiteindelijk weer rustig verder te gaan alsof er niets is gebeurd. Zeker op grafisch vlak hielden Luc Jacamon en Matz dit hoge niveau nog een vijftal albums vol. En toen besloten ze ermee op te houden en deze topreeks niet langer uit te melken. Ons respect was groot. Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en De Killer kwam terug. De tweede cyclus kon ons echter een stuk minder boeien.

Deel 11 lijkt een nieuwe start te nemen, en begint als een mooie symbiose van de eerste twee cyclussen. Tekenaar Jacamon heeft er echt zin in, hij tovert de ene inlijstbare pagina na de andere tevoorschijn. Kijk maar even naar de eerste drie pagina's van dit deel en je weet direct wat we bedoelen. Ook scenarist Matz lijkt nu een Verhaal voor ogen te hebben. En dat de ooit hartenloze klootzaak van een Killer daarin nu wordt opgevoerd als een soortement James Bond van de derde wereld, dat nemen we er graag bij. De Killer is nu echt terug, en dat is het enige wat telt.