YTHAQ 1
Onbekende Wereld
Adrien Floch + Christophe Arleston • Uitgeverij L
64 p. (HC & SC)
|
|
| Vertrouwde keuken |
|
Welkom in ons nieuw restaurant De Kip met de Gouden Eieren. Wij raden u graag onze nieuwe heroïc fantasyschotel aan, de Ythaq. Het is een pittige combinatie van een sexy zwartharige helleveeg, een klunzige ietwat naïeve bink en een blonde stoot die wat kent van magie. Ze lijken de enigste overlevenden te zijn van hun gecrashte ruimteschip en gaan in een voor hen vreemde wereld op zoek naar hun overlevende lotgenoten. En om deze introductie extra kracht bij te zetten, bieden wij u een superlange portie van wel zestig pagina's.
Kijk, hiertegen zeggen wij geen neen. Al meer dan vijftien jaar lang zijn we vaste klant bij de sterrenrestaurants van chefkok Christophe Pelinq, in de volksmond beter gekend als Christophe (voorheen Scotch) Arleston. We herinneren ons als gisteren zijn ondergewaardeerde verfrissende Indische bistro Tandori. Ondanks onze oprechte liefde werd het toch opgedoekt voor de populairdere restaurants De Cartografen, Excalibur en Askell, de Waterwereld. De oververdiende culinaire doorbraak kwam er dan toch met zijn immens succesvolle Lanfeust van Troy-schotel. Het gerecht dat een trend werd en honderden na-apers kende. Na al die jaren rustig meedobberen op de stroom, is er nu 's mans nieuwe creatie. Als vanouds slaagt de Provençaal erin om drie tegenstrijdige karakters samen te brengen. Na ze even te isoleren, blijken deze dan toch verrassend complementair te zijn. De vertrouwde opeenvolging van ongelofelijke ontsnappingen, platte humor en waanzinnige wezens blijft ons smaken, maar echt verrast zijn we deze keer niet. Of het moest zijn door zijn nieuwe kruidensmaak, de Banfoes. Maar het irritante geneuzel van die katachtige walrussen die de letters v, w, s en z uitspreken als een f, is een rechtstreekse aanval op onze sluitspier. Geef ons maar terug een stevige snuif Hebus.
Ook het interieur van De Kip met de Gouden Eieren volgt nauwgezet de bekende zonnige huisstijl. Vlotte actie die braaf leesbaar binnen de kaders blijft. Prachtig ingekleurde lege achtergronden die afgewisseld worden door somptueuze decors. Ja, Slhoka-tekenaar Adrien Floch heeft duidelijk veel bijgeleerd van zijn grote voorbeeld Tarquin. Netjes.
De nieuwe Arleston blijft een sterrenrestaurant waar het lekker en aangenaam vertoeven is. Op geen enkel punt werden we ontgoochelend, maar helaas werden we, verwend als we zijn, ook nergens geraakt. |
|
| > WOUTER PORTEMAN — april 2007 |
