Noach laat er geen gras over groeien. Hij heeft de naburige stedelingen verwittigd voor de zondvloed die zal komen en is begonnen met de bouw van een reusachtige ark. Voor de constructie hiervan krijgt hij de hulp van reuzen met vier armen. Tiran Akkad hechtte geen geloof aan Noachs voorspelling. Maar op een dag vliegen honderden vogelpaartjes naar de ark toe, daarna gevolgd door een invasie van reptielen en zoogdieren. Dat ontgaat de gevaarlijkste diersoort niet: de mens. Akkad komt een beroep doen op de vriendschap van Noach om voor zichzelf en zijn mannen een plaatsje te versieren op de ark. Zwicht Noach voor het verzoek of hecht hij aan zijn overtuiging dat de nieuwe wereld misschien beter af is zonder mensen? Wanneer zijn speelse zoon per ongeluk een hagedis doodt, verliest Noach zijn coolness. Zijn andere zoon daarentegen zou een extra soort willen meenemen: een vrouw voor zichzelf.

Ook dit deel gaat er weer in als zoete koek. Met bitter weinig tekst en dialogen galoppeert het verhaal als een jumpingpaard. Ruiter van dienst, Darren Aronofsky, zit inmiddels aan de postproductie van de verfilming van dit epos met Russell Crowe in de hoofdrol en een mooie nevencast die bestaat uit Emma Watson, Anthony Hopkins en Jennifer Connelly. De release is voor april 2014. Die filmische aanpak is al danig terug te vinden in de stripversie. Bij meerdere scènes kan je een bombastische soundtrack moeiteloos invullen. Talrijke gevechts- en massascènes zullen op het netvlies gebrand worden. De voorbode is al op papier te ondergaan. Vooral de laatste, spectaculaire scène is er een om kippenvel bij te krijgen. Hopelijk komt het vervolg er even snel als dit tweede deel.