LA CONTESSA 2 De Tranen van de Condottiere
Herval + Crisse • Glénat 52 p. (HC)
|
|
Crime in stijl |
|
Een aantrekkelijke vrouw op het criminele pad spreekt altijd tot de verbeelding, moet ook Crisse gedacht hebben toen hij deze nieuwe strip rondom de knappe en stijlvolle Sophia Di Giovanni alias La Contessa construeerde. We schrijven bewust "construeerde" omdat Crisse in dit tweede deel laat zien dat de avonturen rondom La Contessa zich niet beperken tot de licht verteerbare afzonderlijke delen. De albums laten zich overigens wel prima los lezen maar het verhaal is dus groter. Dat blijkt ook wel uit het feit dat we alle oude bekenden uit deel 1 weer terug zien in dit tweede deel.
De titel van het verhaal, De Tranen van de Condottiere, slaat op een antiek halssnoer. Deze bijzondere parelketting is vervloekt en wordt bewaard in de vertrekken van de keizerin in de verboden stad in Peking. Het is geen verrassing dat dit halssnoer het doel is van La Contessa. We worden eerst getrakteerd op een stukje vermakelijke fantasygeschiedenis waarin Crisse ons meeneemt naar het oude China en de herkomst van het halssnoer uit de doeken doet. Dan ontrolt Sophia haar plan aan het opnieuw bij elkaar gebrachte scheepsteam van sympathieke boeven uit deel 1 en het spel kan beginnen. Hoe dat verloopt, laten we je zelf graag ontdekken, maar we vertellen nog wel dat het team in de gaten wordt gehouden door een politiespeurder die ook een constante lijkt te zijn in het grotere verhaalweb dat Crisse voor ons bouwt.
Crisse vermaakt ons met een vlot en slim verhaal en grappige dialogen. De tekenstijl van Herval lijkt misschien op het eerste gezicht wat eenvoudig. Maar wat ons betreft passen zijn fijne lijnvoering en de heldere kleuren juist prima bij de stijlvolle en open sfeer van deze strip. Ook de strakke uitgave in een slanke voordelige hardcover door Glénat vergroot ons leesplezier.
Over het eerste deel hadden we nog wat twijfels, maar Crisse en Herval overtuigen met dit vervolg. La Contessa kan wat ons betreft op zoek naar de volgende kunstschat die steeds om "nobele redenen" ontvreemd moet worden. |
|
> JEROEN VERMEIJ — november 2012 |