Op korte tijd verschenen ineens drie albums van Charel Cambré: Jump 16 bij Standaard Uitgeverij, Albert & Co. 5 bij Glénat en Streetkids 1 bij Strip2000. Een toevalshattrick want de gags en kortverhalen in Streetkids 1 zijn ouder werk, het zijn zelfs Cambrés eerste gepubliceerde strips die hij in de jaren 1990 voor het Suske en Wiske Weekblad maakte.

In zijn voorwoord schrijft Cambré dat hij af en toe beschaamd is voor de knullige manier van tekenen van zijn eerste stripplaten, maar dat valt goed mee. Komend uit de animatiesector zat de zwierigheid er al meteen in. Zijn straatjongetjes Ket en Dolfje acteren actief en expressief zonder al te springerig te zijn zoals Jommeke en zijn kornuiten. En in al zijn vorm en uitstraling merk je dat Cambré de vinger aan de pols van kinderen houdt (figuurlijk dus). Zelfs vandaag nog ogen zijn figuurtjes moderner en hipper dan een Bollie en Billie of Cédric.

Voor zijn tekentalent hoeft Cambré zich allerminst te schamen. Een ander paar mouwen zijn de gags. Die zijn gemaakt voor een jeugdig publiek. Dat ze niet uitblinken in originaliteit mag daarom geen excuus zijn. Af en toe doet een grap trouwens denken aan De Kleine Robbe (de sexy schooljuf, het proberen kopen van een blootblad). Sprankelen van energie doen de pagina's gelukkig wel. Als toemaatje en goedmaker is er een afsluitend kortverhaal van vijftien pagina's met meer force dan de voorgaande gags. Daarin verloopt het uitvragen van een meisje voor het jaarlijkse galabal van de school niet van een leien dakje. Plezant, en er past ook wat sentiment bij.

Met Cambré haalt Strip2000 een vette vis uit het water. Het ziet er niet naar uit dat ze 'm terug zullen gooien in de plomp. Vooreerst viste het ook de bij Standaard Uitgeverij gestopte reeks Jump op die voortaan bij de Nederlandse uitgeverij zal verschijnen. Let overigens eens op de geur van het papier. Denk nu niet aan vis, maar wel aan de strips van Dupuis uit de jaren 1980-1990. Zelfs dààr heeft Strip2000 aandacht voor!