Aanvankelijk stond het afsluitende deel van Dick Matena's getrouwe adaptatie van Jan Wolkers' debuutroman Kort Amerikaans gepland voor het voorjaar van 2007. Het werd een beetje later. Waarom het net zoals Matena's andere verstrippingen, De Avonden uitgezonderd, oorspronkelijk niet ineens als één uitgave verscheen, is weer zo'n editoriale keuze waar we niets van snappen. Waarom de integrale tekst van een boek zonodig in vele tekstblokken en -ballonnen geperst moet worden, in een saai lettertype dan nog, ontgaat ons ook nog steeds. Sommige grotere prenten hadden makkelijk over één of twee extra prenten verdeeld kunnen worden waarbij meer te zien zou zijn van handelingen of situaties die in de tekst te lezen zijn. En dan haalt Matena er nog niet altijd het interessantste stuk uit om te visualiseren.

Nu goed, Kort Amerikaans blijft wel een dijk van een verhaal. Deze stripeditie is de officiële eenenvijftigste druk, dat wil wel wat zeggen. De achttienjarige Eric van Poelgeest komt in een benarde situatie terecht. Hij ontloopt tijdens de Tweede Wereldoorlog de Duitse arbeidsdienst en gaat liever naakten schilderen en boetseren in een kunstacademie in Leiden. Een officier van het Duitse leger staat 'm in deel 3 toe dat hij in de verlaten academie huist. Ondertussen is zijn geilheid voor de Joodse Elly danig bekoelt. Zijn toegenomen paranoia is daar debet aan. Zijn constante overpeinzingen en gedachteafdwalingen doen zijn zelfbeeld geen goed en het komt tot een dramatische climax. Bovendien is de Bevrijding nakend. Het ziet er slecht uit voor Eric...