Raina's boventanden staan te ver naar voren. Ze moet van de tandarts een beugel dragen. Een ramp voor een tienermeisje in volle ontwikkeling. Diezelfde avond nog valt ze plat op haar buik en haar mond. Haar ene voortand vindt ze terug op straat, de andere zit diep gedrongen in haar tandvlees. Vanaf dan begint een processie van bezoeken aan tandartsen, endodontologen, paradontologen en andere -dontologen. Niet elke ingreep is een succes en het kost vooral veel tijd om van Raina's gebit weer een gaaf uitziende smile te maken. Gelukkig voor haar wordt ze niet gepest. Haar omgeving steunt haar volop. Toch drukt de situatie op haar zelfbeeld. Tijdens de muzieklessen leert ze een leuke jongen kennen en het einde van het schooljaar nadert waarna haar vriendenkliek het jaar daarop niet meer dezelfde is. Schoolvrienden komen en gaan, vriendjes ook. Tussendoor teistert een aardbeving nog de stad San Fransisco waar het gezin Telgemeier woont. Het zijn net die autobiografische gebeurtenissen die van Smile een album maken om je, euh, tanden in te zetten.

Een uitsluitend technische reportage bij elke stap naar een beter gebit had van dit album niet de volmondige voltreffer kunnen maken die het nu is geworden, al hoort de coverafbeelding moeiteloos thuis op een brochure of op een affiche in een tandartsenpraktijk. Raina Telgemeier heeft haar tanden niet gebroken op een al te complexe benadering. Smile is een lichtvoetig tienerdrama, getekend in een heldere, open stijl. Niet alleen geschikt voor de lezeressen van het meidenblad Tina, maar ook voor elkeen die als kind een beugel droeg... of eraan is ontsnapt. In het eerste geval is de ervaring deelbaar met Raina's beschrijvingen. In het tweede geval besef je voor het eerst de pijn en de kleine tragedie die achter het fietsenrek in iemands mond schuilt. Leer ervan!