Een ideale zondagvoormiddag bestaat bij ons uit een stomende douche, een verse croissant van de warme bakker, een fris glas fruitsap (of jus d'orange voor de Nederlanders) en meteen daarna een makkelijke zetel met een stapeltje strips bij de hand. Steevast kiezen we voor komische strips als opwarmertjes voor het serieuzere werk. Een strip als De Kleine Robbe lees je nu eenmaal niet na bijvoorbeeld Capricornus. Een voorbeeld van zo'n opwarmertje stellen we hier voor.

Met deel 3 en 7 voltooide Strip2000 de reeks heruitgaven en nieuwe albums van Tom Carbon. Beide albums bieden meer van hetzelfde en dat is heel wat. De ontwapenende humor van de Vlaamse absurdisten (zie ook Nix of Bart Schoofs) blijft een troef. Tom krijgt in Schudden voor Gebruik te maken met een oude geest uit een koffiezetmachine, aliens die eruitzien als een benzinepomp, een heks die hem in een kikker omtovert, de Kerstman, een veeleisende tuinkabouter en meer van dat soort gekkigheid. Tannenbaum daarentegen is het laatste lange verhaal, een soort vervolg op Lunatoys met dezelfde wacky pesonages. Het bleef onafgewerkt en werd in die vorm tevoren door Bee Dee uitgegeven. Voor de nieuwe editie kleurde Luc Cromheecke de strip in. Allemaal goed en wel, en het verhaal gaat er vlot in, maar dit mogen we niet als een volwaardig album beschouwen. De platen zijn haastige storyboards, de inkleuring is simplistisch. Er was gewoon geen geld om de kosten te verantwoorden voor het volledig tekenen en inkleuren van het verhaal. Het ontbreken van de afwerking hadden we daarom graag verrekend gezien in de verkoopprijs van het album dat nu gewoon te duur is. Ondanks dit mindere deel willen we nog lang geen afscheid nemen van Tom Carbon.