Een ideale zondagvoormiddag bestaat bij ons uit een stomende douche, een verse croissant van de warme bakker, een fris glas fruitsap (of jus d'orange voor de Nederlanders) en meteen daarna een makkelijke zetel met een stapeltje strips bij de hand. Steevast kiezen we voor komische strips als opwarmertjes voor het serieuzere werk. Een strip als De Kleine Robbe lees je nu eenmaal niet na bijvoorbeeld Capricornus. Een voorbeeld van zo'n opwarmertje stellen we hier voor.

Gerard Leever, de man die bij bijna elke Nederlandse uitgeverij strips heeft gepubliceerd, ziet zijn corpulente dierenliefhebber alsnog (en voor de tweede keer) als album verschijnen. Deze keer zette Strip2000 een stapje verder dan voorganger Silvester die het na één album voor bekeken hield. Datzelfde album is nu met een andere cover heruitgegeven na de eerdere verschijning van deel 2. Meer dan twee albums zal de reeks niet tellen, dat betekent dus 22 afgeronde verhalen over Dik van Dieren die met zijn beestenentourage tal van (vergezochte) avonturen beleeft.

De verhalen verschenen in Suske en Wiske Weekblad tot de stekker uit het blad werd getrokken. The story of his life voor Gleever want hij heeft al veel stopgezette reeksen achter de rug. In zijn amusante Gleevers Dagboek komt dat enkele keren ter sprake, steeds met een enorm relativeringsvermogen waardoor je het weer leuk gaat vinden.

Ook in Dik van Dieren etaleert Gleever zijn vermogen tot overdrijven, ritme en expressie, allemaal toegespitst op kinderen zonder dat het kinderachtig overkomt. Toch komt zijn werk helaas belangrijke drempels niet over om in de smaak te vallen bij een voldoende groot publiek. We nemen alleszins ons petje af voor Gleever die zelfs na alle tegenslagen zijn optimisme weet te handhaven. Dat is duidelijk merkbaar aan het enthousiasme dat in elk van zijn strips knettert.