In De Verborgen Geschiedens 22: De Koning van de Wereld zagen we een gemaskerde persoon een tank en een stuk van het wegdek opensnijden met niets meer dan een magische speelkaart. Krachtig wapen precies, maar ons bullshitalarm ontplofte zowaar. In het prettig getekende Major Arcanum en het ernstige Arcana komen magische kaarten meer aan bod. Omdat het hooglijk actiegerichte Major Arcanum ons helemaal wist te bekoren, meenden we dat Arcana ons ook wel zou bevallen. Het feit dat wij onze tijd ervoor over hebben om er een bespreking van te schrijven betekent automatisch dat dit ook het geval is.

In Arcana worden nogal wat complottheorieën uiteengezet. Op dat gebied zwemt het in dezelfde watertjes als De Verborgen Geschiedenis. Beide reeksen en Major Arcanum horen immers tot hetzelfde universum van Jean-Pierre Pécau waarin de belangrijkste gebeurtenissen uit de wereldgeschiedenis oorzaken en gevolgen zijn van een verborgen strijd tussen eeuwenoude figuren. Pécau mengt historische gegevens met goed gedocumenteerde veronderstellingen. Zo weten we dat het Stargate-programma van de CIA, waarmee met psychische (zeg maar helderziende) talenten werd geëxperimenteerd voor miliatire - en spionagedoeleinden, echt bestond. Omdat daar niet al te veel openbaar gemaakte rapporten over bestaan, heeft Pécau die maar zelf in te vullen. En zijn fantasie is grenzeloos.

Walter Duncan is een agent van Stargate. Maar met zijn talent om kaarten te beheersen loopt hij niet hoog op. Zijn partner, Miss Mood, weet meer over de geheimen van het programma. In het eerste deel is er nog een andere agent betrokken. Hij is een verrader die nu in Midden-Amerika voor de drugskartels werkzaam is. Zijn bijnaam is de Spookbaron. In deel 2 wordt het decor verlegd naar de mooie stad Praag waar Duncan via de onafhankelijke agente Pandora, die we kennen uit Major Arcanum, dieper doordringt in de geheimen van Stargate. Dat tweede deel is beter, heeft meer flitsende actie te bieden en presenteert meer personages met een hoek af, zoals een bende moordlustige nonnen.

Wat ons betreft is Arcana goed (her)begonnen, deel 1 verscheen al eens bij Talent. Nu alleen hopen dat Pécau deze keer tijdig weet te stoppen.