Nadat Xavier Dorison, Jean Dufaux, Serge Le Tendre en Alcante om uiteenlopende redenen geen eigen verhaal schreven of gepubliceerd zagen in De Werelden van Thorgal bleef de Vikingenthematiek of een lone wolf als hoofdpersonage hangen bij elk van deze scenaristen. Ondertussen zagen we al goedkeurend Asgard verschijnen, weldra verwachten we Le Tendres oud-Griekse epos Golias, getekend door Jérôme Lereculey, en Alcante broedt nog op de verdere uitwerking van zijn Thorgal-variant. Saga Valta is niet zomaar een reeksje in dit rijtje, het is een samenwerking tussen twee talenten die er ooit wel moest komen. Gelukkig is het heroïc fantasy geworden, al intrigeert hun andere project dat aan de kant is geschoven ons ook wel. Dat had een soort Robocop moeten worden.

Valgar de Viking speelt de hoofdrol in Saga Valta. Hij is dapper en verleidelijk, twee kwaliteiten die Astridr niet ontgaan. Zij is de dochter van Thorgerr met zijn honderd krijgers. Ze krijgen samen een zoon. Maar het prille gezinsgeluk is van korte duur. Enkele minuten na de geboorte betrapt Thorgerr het kersverse ouderpaar en verjaagt Valgar. Op de vlucht kan de Viking enkel overleven dankzij de legendarische speer die hij bezit. Die speer is een gewild goed voor de monsterlijke Ogerth. In ruil voor de speer krijgt Valgar van Ogerth een mysterieuze rode mantel. Hij heeft er alles voor over om zijn verbroken geluk te wreken. Een andere vrouw, eentje met de macht aan haar kant, komt op zijn pad en dreigt roet in het eten te gooien.

Dufaux wedt op twee paarden door het populaire fantasygenre te combineren met zombies. Niets mis mee, er wordt dan ook regelmatig een robbertje gevochten, gehakt, gehouwen en afgeslacht. Hoe stevig de Belgische scenarist in zijn schoenen staat, is andermaal af te leiden aan de bladschikking die hij zijn tekenaars weet op te dringen. Dufaux heeft een voorkeur voor smallere, verticale kaders waarin personages vaak onvolledig zijn afgebeeld. Leg willekeurig een album open van Jessica Blandy, Murena, Barracuda, De Klaagzang van de Verloren Gewesten, Kruistocht — mooi lijstje, hè? — en deze Saga Valta en je herkent op slag overeenkomstige, overigens zeer efficiënte bladschikkingen.

In de tekenstijl van Mohamed Aouamri herkennen we nog te veel de hand van Régis Loisel, van wie Aoaumri veel heeft bijgeleerd bij het tekenen van zijn Op Zoek naar de Tijdvogel-prequelalbum, om die echt origineel te noemen. Ook daar is niets mis mee. Om al deze redenen zij we ervan overtuigd dat Saga Valta niet onopgemerkt in de stripwinkels zal passeren. Dit wordt een verkooptopper en misschien binnen het jaar een herdruk, wedden?