CONQUISTADOR 1
Philippe Xavier + Jean Dufaux • GlĂ©nat 64 p. (SC)
|
|
Lekker tussendoortje |
|
Tenochtitlan 1520. Montezuma deelt sinds korte tijd zijn immense rijk met een kleine meute Spanjaarden onder leiding van Hernan Cortez. Als onsterfelijke goden, uit op goud en rijkdommen balanceren de Spanjaarden op een zijden draad. Mochten de Azteken doorkrijgen dat de Spanjaarden even sterfelijk zijn als zijzelf, dan zouden de bedriegers genadeloos afgeslacht worden. Het gevaar lijkt in eerste instantie echter niet van de Azteken zelf te komen. De Spaanse kroon begint te twijfelen aan de integriteit van Hernan Cortez en stuurt Panfilo de Narvaez met een klein leger om Cortez tot de orde te roepen. Cortez heeft geen keuze, de strijd moet ver van de ogen van de Azteken gevoerd worden. Als teken van goede trouw aan Cortez laat Montezuma hem de schat van de Azteken zien. Eindelijk goud... Alvorens Cortez ten strijde trekt, belast hij enkele van zijn trouwste volgelingen met een zware taak, namelijk zoveel mogelijk goud en rijkdommen veiligstellen. Hernando del Royo, een adellijke koele kikker die op het slagveld verandert in een beest, en de knappe maar meedogenloze Catalina Guerero zullen de klus trachten te klaren. Verraad en magie zorgen er echter voor dat niets loopt zoals het gepland was. De bewaker van de schat werd gewekt en zal niet rusten voor de dieven gevat zijn...
Na zes delen van de reeks Kruistocht mocht het wel eens wat anders zijn. We hebben dat min of meer gekregen. Eerst en vooral, wie eraan mocht twijfelen, het betreft een typisch Dufaux-verhaal. De geschiedenis krijgt net dat beetje liederlijke vrijheid zodat magie en mysterie hun plaats vinden. Het werkte wonderwel bij Kruistocht, maar niet iedereen is hier even happy mee natuurlijk. Laat ons stellen dat de setting in dit verhaal bijzonder origineel is (tenslotte zijn er niet veel stripreeksen over de conquistadores). Philippe Xavier levert vakwerk en zorgt voor een benauwend, duister sfeertje.
Spanning, mysterie, interessante karakters, deze strip heeft bijzonder veel te bieden. Er valt quasi niets af te dingen van deze strip en we kijken reikhalzend uit naar hoe het verder gaat van wat een bijzonder lekker tussendoortje was. Ook het vooruitzicht van het tweede deel dat ineens — en dit jaar nog! — het verhaal sluit, vinden we bijzonder aantrekkelijk. |
|
> JACKY CORNELIS — juni 2012 |