Er is niets indrukwekkender dan de staart van een bultrug te zien opduiken uit een rimpelloze zee. En als zo'n majestueus dier zichzelf onverwachts uit het water tilt om enkele seconden later molenwiekend met zijn reusachtige vinnen terug in het water te ploffen, ja, ja dan stopt de tijd. Dan word je stil en heel bescheiden. Enfin, wij toch. Voor Esteban geldt dat niet. Deze jonge indiaan uit het kille Vuurland groeide op tussen deze reuzen van de zee. Voor hen zijn ze niet alleen voedsel, olie en vet, maar ook het enige middel om te overleven. Nu zijn familie uitgemoord is, kan hij niet anders dan aan te monsteren op een walvisvaarder, de Leviathan. Zijn droom is om harpoenier te worden. Niet evident voor een twaalfjarige, maar hij is er klaar voor.

Wie kiest er nu om een strip te maken over een zwaar beladen thema als walvisvangst? Dit kon zo fout lopen. Ofwel krijg je een diepgroen verhaal geïnspireerd door de milieuactivisten van Sea Sheppard, ofwel krijg je een bloedrood heroïsch jachtverhaal over een kleine man die het grote 'monster' verslaat met één enkele harpoen (Moby Dick, iemand ). Matthieu Bonhomme lijkt zich die vraag niet eens te stellen. De walvisvangst aan het begin van vorige eeuw is voor hem gewoon het decor van een spannend avonturenverhaal. Net zoals de krabbenvissers uit de realityserie Deadliest Catch gaat het in Esteban over mensen. Mensen die hun leven riskeren in de arctische zeeën rond Kaap Hoorn. Mensen die bang uitkijken naar wat de toekomst brengt. Mensen met een verleden. Bonhomme bespeelt steevast de juiste snaren. Hierdoor is Esteban een fijne avonturenstrip geworden die perfect past in het fonds van Dupuis.

Nochtans begon het moeilijk voor deze goed onthaalde reeks. Initieel opgestart in 2004 als trekpaardje in het snel ter ziele gegane stripschrift Capsule Cosmique leek de serie een vroeg einde te kennen. Maar Bonhomme beet door en werkte deel 2 gewoon verder af zonder voorpublicatie. Jaren later werd de trilogie alsnog afgerond bij uitgeverij Dupuis. En onlangs was er een fijne doorstart. Een nieuw vierde deel werd met veel toeters en bellen vergezeld door opgefriste heruitgaves van de eerste drie delen. Dit was het sein om de reeks te vertalen in het Nederlands.

Hopelijk brengt de uitgever de avonturen van deze walvisvaarder in een snel tempo op de markt. En als we nog even mogen dagdromen zou hierdoor Bonhommes geniale Heer der Dolende Zielen — een fantastische stripreeks met een onnozele loodzware titel — ook weer boven de radar kunnen komen, en zou het vijfde deel misschien kunnen vertaald worden. Mischien... Ach, voorlopig zijn we meer dan tevreden met deze Esteban. Deel 2 verschijnt vrij snel in oktober.