Drissia Feschaoui wordt door haar broers ontvoerd naar Algerije om daar uitgehuwelijkt te worden aan de neef van een invloedrijk figuur. Haar zus, de vrijgevochten politieluitenante Djida, komt meteen in actie en reist clandestien af naar de voormalige Franse kolonie om haar zus te redden van een leven van gevangenschap en dienstbaarheid. Daarbij schakelt ze Gil Saint-André in op wie ze nog steeds heimelijk verliefd is. Gil heeft echter zo zijn eigen probleempjes en al snel loopt het volledig uit de hand. Wat een simpele operatie zou moeten zijn, loopt uit op een waar bloedbad met zeer desastreuze gevolgen voor alle betrokkenen.

Scenarist Jean-Charles Kraehn weet wederom een intelligent en goed uitgewerkt plot neer te zetten dat je regelmatig doet versteld staan. Uiteindelijk weet hij nog één laatste klapper van een twist uit te delen die je stijl doet achterover laan. In deze cyclus gaat hij dieper in op een bepaalde problematiek binnen de islamitische wereld. Hij geeft een genuanceerd beeld waarbij hij duidelijk een scheidslijn trekt tussen de traditionele dogmatische wereld geregeerd door radicale imams die de Koran naar eigen ideeën uitleggen en de meer gematigde, liberale wereld.

Elk van de personages is stuk voor stuk subliem uitgewerkt. Kraehn zet op ingenieuze wijze de problematische verhoudingen neer tussen de hoofdrolspelers zoals de driehoeksverhouding tussen Gil, zijn vrouw Sylvia en Djida die in deze cyclus veel meer op de voorgrond treedt. Het interessante is dat de de motivaties van alle personages, dus zowel de good guys als de slechteriken — want wat brengt iemand er nu toe om zo'n radicale levensvisie te volgen? — niet aan de oppervlakte blijven. Maar ook actieliefhebbers komen aan hun trekken. Er zijn flink wat schietpartijen, waaronder een met een helikopter, en er is een spectaculaire achtervolging met twee pickups en een motor. Het verhaal is gemakkelijker te volgen dan in de eerste cyclus en er zit meer vaart in waardoor de albums weglezen als een trein. Een mogelijk minpunt kan de vrij aparte humor zijn die wellicht niet voor iedereen is weggelegd. Maar verder is dit gewoon de perfecte actiethriller.

Tekenaar Sylvain Vallée weet zichzelf te overtreffen met dit meesterwerk. Zijn tekenstijl is iets grover geworden en dat past vanzelf bij eht rauwere verhaal. Hij weet als geen ander de duistere, naargeestige sfeer op te roepen die geassocieerd kan worden met het grootste gedeelte van het verhaal.

Wie op zoek is naar een diepgaand verhaal dat tot filosoferen uitnodigt, kan beter nog wat verder zoeken. Wie in is voor een zeer goed geschreven scenario gecombineerd met indrukwekkende tekeningen heeft aan deze tweede cyclus een hele kluif.