Zo'n 2,5 jaar na de vertaling van deel 2 en de heruitgave van deel 1 weten we waar we aan toe zijn. Het vorige album miste een duidelijk doel en het zag ernaaruit dat Christophe Arleston weer ging aanmodderen om tot een einde te komen zoals bij Ythaq een paar albums het geval was. Toch vonden we de eerste delen van Veroveraars van Troy een onmisbaar gedeelte van het gehele Troy-universum omwille van de vele elementen die in de andere reeksen een bigger issue zijn. Maar het mocht wel eens beginnen opschieten. En dat doet het nu beslist bij deel 3.

Witteblad, haar broer Zyunn en tal van andere planeetbewoners werden door het interstellaire Bloemenconsortium op Troy gedropt zodat hun magische gaven de vrije loop konden gegeven worden. De planeet staat onder toezicht van de wrede Heer van Laack. Omdat Witteblad en haar lotgenoten niet uit vrije wil op de planeet terechtkwamen, groeit de rebellie. In dit album komt het tot een gewapend verzet, zelfs revolutie. Witteblad blijkt van onschatbare waard te zijn om de heersers te onderwerpen. Ondertussen leren we ook nog wat over haar ouders naar wie ze op zoek is. Die zoektocht is en blijft een drijvende factor voor het verhaal. Hoewel daar nog geen uitkomst van is, konden we het einde van dit album beschouwen als het slot van de eerste cyclus.