Een gezelschap van uiteenlopende figuren uit verschillende stammen ondernemen een reis om de oorsprong van de Feul, een mysterieuze dodelijke ziekte, te achterhalen teneinde hun volkeren te redden. Er zijn tal van tegenstellingen die het samenwerken bemoeilijken. De bloedmooie Oldis-vrouw Valnes is nog steeds woedend door een traditionele executie bij de Bourouwns. Het feit dat een Albinth-man in haar gezelschap zijn echtgenote niet van een veldfles laat drinken, ontsteekt haar in een furieuze razernij. Maar Valnes weet ook niet alles. Ze is bevooroordeeld door wat ze ziet. De anderen raden haar aan zich niet te bemoeien met hun gebruiken. Enkele bloederige climaxen zorgen voor de benodigde toenaderingen.

Integratie ls onderliggend thema, het had gekund. Maar lees De Feul toch vooral als een fantasyqueesteverhaal. Binnen het in alle hoeken en gaten verkende en binnenstebuiten gekeerde genre weet het ook nog eens uitermate te verrassen. De spannende scènes wisselen elkaar in een topsnelheid af met intimistische taferelen waarbij tekstloze beelden effectief meer zeggen dan duizend woorden. Het verhaal kruipt onder je huid, je bent helemaal mee. En goh, zo ontzettend mooi getekend ook met een zeer rijke inkleuring. Alleen de cover kon beter. Zo'n aantrekkelijk hoofdpersonage als Valnes dien je om commerciële redenen uit te buiten. Dan zet je toch geen lelijkerd met Spock-oortjes op de cover?

Medusa beslist wanneer het afsluitende deel 3 verschijnt. Helpt deze bespreking om dat zo snel mogelijk te doen?