Met het tegelijk op de markt zetten van maar liefst twee nieuwe boeken van euromangaka Jirô Taniguchi laat Casterman overduidelijk zien dat zij geloven in de strips van deze auteur. Wij hebben ons ook steeds positief uitgelaten over het werk van Taniguchi. Maar is er sprake van vormbehoud en overspeelt de uitgever niet haar hand? Wij gaan er eens rustig voor zitten en doen verslag.

De rust komt vanzelf want de boeken van Taniguchi stralen rust uit. Zijn tekenstijl is realistisch, precies en gedecideerd. Door zijn verhalen zul je zelden op het puntje van je stoel belanden. Voor deze twee boeken geldt dit misschien nog wel meer, want in beide uitgaven staan lange rustige wandelingen met meditatieve momenten centraal.

De Wandelende Man portretteert iemand die voor zijn plezier wandelt. We volgen hem door de straten van het hedendaagse Japan en zijn gelukzaligheid werkt zeer aanstekelijk. Niet alleen voor de acteurs in het boek, maar ook wij worden blij bij het lezen van dit boek. De man observeert en geniet van het alledaagse, brengt samen met zijn vrouw een schelp terug naar de zee, klimt in een boom en blijft daar een tijdje zitten. Van dat soort dingen. Als we ze zo opschrijven lijken het onbenullige zaken, maar door de manier zoals Taniguchi dit soort geluk weet te beschrijven en te verbeelden, besef je hoe belangrijk juist die kleine mooie dingen in het leven zijn.

Furari is de titel van het andere boek, de titel is een Japanse term voor 'op goed geluk' of iets in die geest. Ook in dit verhaal trekken we de wandelschoenen aan en lopen nu mee met een man die de stad opmeet aan het einde van de negentiende eeuw. De wandelingen gaan door de wijken van Edo, de oude naam van het tegenwoordige Tokyo. Hij is dus een landmeter en cartograaf en hij meet door zijn stappen te tellen. Een wonderlijk en amusant beeld en onderweg kijkt hij om zich heen en maakt dingen mee. Maar hij droomt ook regelmatig weg over bijvoorbeeld hoe de wereld er door de ogen van een kat, een mier of een vogel uit zou zien. Furari is wat dynamischer dan De Wandelende Man. Het personage van de landmeter is gebaseerd op een historisch figuur en Taniguchi verwijst ook regelmatig naar historische feiten en gebeurtenissen. Wij werden geraakt door de ontmoeting met de jonge haikumeester Issa Kobayashi die speciaal voor onze hoofdpersoon een haiku maakt.

Deze boeken van Taniguchi zijn een genot om te lezen en een inspiratiebron voor een gelukkig leven. Ze verleiden je om zelf ook eens een halte eerder uit de bus te stappen om verder te lopen. Of om een wandeling te maken... naar je plaatselijke stripspeciaalzaak bijvoorbeeld om deze twee fijne stripromans te kopen.