Frankrijk 1671. Bénédicte, de bevallige en manipulatieve courtisane, werkt in opdracht van de Engelsen aan een plan om de Franse koning van de troon te stoten. Daar heeft ze zo haar eigen redenen voor. Zij is namelijk de moeder van de jonge Benoît die zich in Panama heeft aangesloten bij een stel boekaniers. Wat Benoît niet weet, is dat zijn vader in werkelijkheid de voormalige koning van Frankrijk is en hij de werkelijke troonopvolger. Bénédicte wil haar zoon koste wat kost op de troon krijgen. Hiervoor schakelt zij de hulp in van Moplai, een geheimzinnige, bloeddorstige huurling. Maar verraad schuilt om de hoek en Moplai zint op wraak. Bloedige wraak!

Wederom weet Simon Andriveau een verhaal te bedenken dat leest als een rollercoaster, dat je volledig opzuigt en dat personages ten tonele voert die onweerstaanbaar zijn. Het ene moment ben je volledig ontroerd door de liefde die onluikt terwijl je het volgende moment diep gechokt bent door het laffe verraad. En zo word je constant heen en weer geslingerd tussen de tegenstrijdige emoties die het verhaal bij je oproept. Je kunt de personages tegenlijk haten en liefhebben want zo in en in menselijk zijn ze. Of het nu om een van de spectaculaire actiescènes gaat of de gitzwarte humor die je dubbel doet liggen van het lachen, je vermaakt je gegarandeerd.

Het tekenwerk is zeker verbeterd sinds deel 2 met veel meer detail en een verfijndere lijnvoering. Dat is met name te zien aan de gezichten die er nu veel meer uitzien als echte mensenhoofden en ook veel meer uitdrukking hebben. Alleen bij de actiescènes wordt de tekenstijl opeens een stuk grover. In één bepaalde scène, waarin het bloed en ledematen regent, is dat best jammer. Maar dat is een klein minpunt voor het anders geweldige tekenwerk. Ook de inkleuring is erop vooruitgegaan met een groter en doordachter kleurenpalet.

Gouden Eeuw is een klassieke mantel- en degenreeks terwijl Andriveau een meer dan origineel genoeg verhaal en personages weet te bedenken om het ver boven de grijze middenmoot uit de doen stijgen. Het niveau van succesreeksen als bijvoorbeeld De Schorpioen ligt in het verschiet. Het is een indrukwekkende prestatie van een man die ons hopelijk in de toekomst nog veel meer moois zal brengen. Wij verheugen ons alvast op het volgende deel!